Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

25 Nisan '11

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Veda

Bu yazı, benim yaşı küçük gönlü büyük sevdiğime vedamdır. Bu yazıyı, en çok onun okumasını isterdim ama biliyorum ki hiçbirzaman okuyamayacak. Ama ben yinede yazmak istedim. 

Canım; herşeyden önce, hiç inanmadığın gerçeklerden bahsetmek istiyorum... Gerçi neye yarar gerçekler onca yalanın içinde demişdin... Çok haklıydın... Ama son bir kere daha tekrarlamak istiyorum... Hayatımda senden başka hiçkimse olmadı... Bunun aksini düşünüp söylediğin her an canım tarifsizce yandı... Dün sen gittin... Bugün hayatımda değilsin ve ben nasıl nefes alıp yaşayabileceğimi bilmiyorum... Hani bir gün bana attığın mesajda : "senin, bensiz izlediğin filmi izledim, sensiz filim izlemek hiç güzel değil" demişdin ya; bence eksik yazmışsın sensiz hiçbişey güzel değil... Ben senden ayrıldığım zamanlarda, beraber yaptığımız şeyleri tekrar yaptım, beraber gittiğimiz yerlere gittim... Seninle yaptığımız gibi deniz kenarında oturup gene simit peynir yedim... Herşey aynı tek sen yoktun... Ama hiçbirşeyin tadı yoktu... Herşeyin tadı senmişsin meğer... Bunu çok geç farketmiş olmanın ve doğru yerde doğru şekilde davranamamış olmanın ızdırabı var içimde... Aklımdan neler geçiyor bir bilsen, hepsini anlatsam sayfalar almaz... Birgün beni bağışlamanı sevgili olamasak bile iki arkadaş olabilmeyi umud etmekden başka yapabilecek bişeyim yok... Sana söz verdim seni aramamaya... Bu sefer sözümü tutacağım... Yansam kavrulsam bile acıdan, bu sefer hayal kırıklığın olmayacak benden yana... Bir de kendime verdiğim sözler var senin inanmadığın... Değişdim demişdim eskiye dönmeyeceğim... Bu konuda kararlıyım... Artık hayatta yalan yok....Artık hayatta sanal alem yok... Doğru düzgün ve temiz bir sayfa açıyorum sayende kendime... Belkide bunca yanlışın hatanın tek güzel yanı bu... Sonunda sayende kendime geldim...İyi ki hayatıma girdin... İyi ki seni tanıdım... İyi ki beni sevdin ve ben iyi ki o evde yaşadım... Her zaman özlemle anımsayacağım o evi... 

Seni tanıyınca ne kadar boş şeylerle uğraştığımı gördüm... Senin mücadeleni gördükçe sana gıpte ettim... Seni kaybetmiş olmak hayatımın en büyük kaybı bunu biliyorum söylediğin gibi dönüşüm yok bunuda biliyorum ama yinede çaresizce birgün beni aramanı bekleyeceğim ve nefes aldıkça ne seni ne de yaşadıklarımızı unutmayacağım... Her zaman dediğim gibi SÇÇÇÇÇÇS. 

 
Toplam blog
: 6
: 2097
Kayıt tarihi
: 15.04.11
 
 

Üniversitesitede görev yapıyorum... 40 yaşına gelmiş hayatı bildiğini sanan ama hiçbişey bilmediğin..