Vizesiz seyahat

Seni sevmekten geldim az önce

Çok yoruldum terledim abarttım

Sen kim bilir nerde kiminle

Bense vizesiz dolaştım senin iklimlerinde.

Sen belki günlük işlerinde

Belki de başka iklimlerde terlemede.

Alacak verecek derdinde ya da…

3 kilo karpuz, 4 kilo kavun, 5 kilo çerez.

Oysa bir bilsen ben senle, senden habersiz

Günün orta yerinde, hem de edepsiz.

Pembe düşlere soyundum, kırmızı düşlerde yoruldum.

Alabildiğine üryan, alabildiğine limitsiz.

Sonra oturup bir güzel utandım düşlerimden.

Al-al oldu rengi yasaklı yerlerinden.

Bembeyaz karlar yağdırıp al düşlerin üstüne,

Sakladım kirlenmesinler diye el âlemin gözlerinden.

Sesinle buluştum sonra

Güzel sözler, çiçekler kondurdum sesine

Alıp onları evire, çevire

Methiyeler düzdüm bir güzel kendime.

Gözlerinle buluştum ertesinde,

Söz yazdım merceğinde susturduğun cümlelere.

Saklayamadığınca özgür, açık seçik maskesiz,

Haykıramadığınca korkak, ürkek, çaresiz

Cümleler yangın yeri şimdi.

Alev aldı kibritsiz.

Ardından ellerine duygu kattım

Karşısına geçip yan gelip yattım.

Dört bir yanım gül lãle çiçek şimdi

Ellerinse bahçemden çiçek devşirmede!

İşte böyle sevgili!

Senden izinsiz ya da izinli!

Yoktur aşkın vizesi.

Sen başka dağlarda seyrü-seferde bir gezgin

Ben senin dağlarında hanımeli!

******
Herkesin kırık bir hikayesi vardır.

Kaçamadığı göçemediği, terkedemediği...

Herkesin kırık bir hikâyesi vardır.

Geç kaldığı, erken gittiği ya da kırıntısında kendini yitirdiği.

Yitikler hep içimizde bir yerlerde durur.

Sahibine yaklaştığında dizginlerinden kurtulur.

Aynur Sarıkaya