Woolwich kadınları

Başlık biraz garipsenebilir ancak olay da o denli sıradışı. Mutlaka bir psikolojik açıklaması vardır diye düşünmekle birlikte kayda geçirmeden edemedim.  

Konumuz Londra’nın Güney’inde  Woolwich adlı yerleşim yerinde bir askeri bölgede geçen bıçaklama ve öldürme olayı. Önce otomobil ile çarpılıp sonrasında vahşice bıçaklanarak başı gövdesinden ayrılmaya teşebbüs edilen kişi, sivil giyisili olmakla birlikte yirmili yaşlarda bir İngiliz askeri. Cinayeti işleyenler ise Nijerya asıllı oldukları anlaşılan iki siyahi müslüman İngiliz vatandaşı. Daha sonra polis tarafından silahla vurularak etkisiz hale getiriliyor ve hastaneye kaldırılıyorlar. Buraya kadar anlatılanlar bu tür vakalrda raslanılan türden gazete muhabirliği aktarımları.   

Cinayet nedeni kendilerine göre,  İngiliz askerlerinin müslüman ülkelerdeki insanları öldürüyor olmaları. Nereden mi biliniyor? İşte olayın sıradışılığı burada başlıyor. Olayın meydana gelmesinin hemen sonrasında oradan geçmekte olan sıradan İngiliz vatandaşı bir kadın ve anne 48 yaşındaki Ingrid  Loyau Kennett önce bir trafik kazası olduğu zannıyla ve ilk yardım amacıyla yerde yatan kurbana yaklaşıp nabzını kontrol ediyor ve öldüğünü anlıyor. O anda kendisine yaklaşan elleri kana bulanmış ve iri mutfak bıçağı ile birlikte et parçalayıcıyı tutan siyahi genç adam, kurbandan uzak durması uyarısını yapıyor. Aralarında geçen konuşmaları  ve  Kenett’ın olay anındaki düşüncelerini İngiliz medyasından aktarmak istiyorum http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/terrorism-in-the-uk/10074881/Mum-talked-down-Woolwich-terrorists-who-told-her-We-want-to-start-a-war-in-London-tonight.html:

(K) Kaatil : “Dokunma, onu ben öldürdüm”.                                                                                                                                                                         

(I.L.K.) Ingrid Loyau Kenett : “Neden?” (Adam alkol ya da uyuşturucunun etkisinde değildir. Kendinde ancak gergin durumdadır.)  

(K) “O bir İngiiz askeri. İnsanları öldürdü. Müslüman ülkelerdeki (Afganistan) müslümanları öldürdü. Orada ne işleri var? İnsanların müslümanları öldürmesine artk tahammül edemiyorum. ”

(I.L.K) “Tamam. Ne yapmak istiyorsun?” (onu konuşturarak başkalarına saldırmasını önlemek için duygularını ifade etmesini sağlamak ister)

(K) “Bombalar atılıyor ve gözü kapalı  kadın ve çocuklar öldürülüyor.”

(I.L.K) (Etraf kalabalıklaşmaya başlamıştır ve bu onu cesaretlendirir.) “Burada etraftaki kalabalığa karşı yalnızsın sen kaybedersin” (Ayrıca başka kadınlar gelerek kurbana kalkan olurlar. Kendisine saldırılmak istenmediğini  ve bir sonraki hedefin polis olacağını anlar.)

(K) “Burada kalıp dövüşeceğim. Bu gece Londra’da savaş başlatmak istiyoruz.”

(I.K.L) (Adam uzaklaşıp başka birisiyle konuşmaya başlar. Daha çekingen görünen diğer saldırgana yaklaşıp konuşmaya devam eder.) “Elindekini bana vermek ister misin? (Yakındaki okuldan öğrenciler dağılmaya başlamıştır. Onlara bir zarar gelmesindense bıçağın kendisini hedeflemesi yeğler.)http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/terrorism-in-the-uk/10075376/Mother-who-confronted-Woolwich-terrorists-thought-better-me-than-a-child.html

Olay yerine 26 dakika sonra gelmeleri nedeniyle eleştirilen Londra polisi ve diğer resmi kişiler kadınların müdahalesini olağanüstü bir cesaret örneği olarak nitelemektedirler.

Tüm bunları aktarırken bizim toplumumuzda şiddete kurban verilen kadıları düşünmeden edemedim. Bu olayın da kanıtladığı gibi kadın olmaktan gelen gücü, cesareti  ve koruma içgüdüsünü ezebilen baskının korkunçluğunu daha iyi anladım.