Ya kapansa gözlerim

Ya kapansa gözlerim
Omzumun üzerinde dalgalanırken saçların
Adınla aynı cümlede nefes alıyor adım
Ve soluklarımın teninde gezdiği her an
İşte kapanıyor o geçmişindeki yaraların

Ya düşse ellerim
Senin elini öyle sıkıca tutmuşken
Parmaklarım parmaklarının arasındayken
Seni benden alacak bir bakıştan bile saklamışken
Bir gün Sirkeci garında bir trene binerken
Ah seni kaybetmek
Yalnızlıktan atılmış bir ok daha yemek
İndirmek yürekten aşağı
Kaybolmuşluğun hançerini

Ya kapansa gözlerim.
Senin tarçın gözlerinden gelen kokuyu içime çekerken,
Seni kaybedecekmiş gibi sıkıca sarmışken,
Bir yorgan olmuşken kışına sonbaharına!
Sen uyurken, ben seni seyrediyorum
Uykusuz bir sabaha açılıyor gözlerim
Ve sen huysuzlanıyorsun biliyorum
Çünkü korkuyorum...
Gözlerimi kapatmak, ihanetmiş gibi geliyor bana
Seni kaybetmek korkusu, ecelimmiş gibi görünüyor bana

 Emre Erden/Mavi Şair