Sensizim

Burada hava soğuk sevgilim.
başımı şapkamdan dışarı çıkarmak yasak bana
karlar eziliyor ayaklarımın altında
kıtırdayarak
sokaklar ıssız
 lambalar kimsesiz
mahallenin ışıkları sönmüş
caddeler yalnız
arabalar kaderine terk edilmiş sokak dilencisi gibi
salıncaklar terk edilmiş
rüzgarın uğuldaması var
bir savaş sonrası sessizliği hakim olmuş bu şehre
hiç bitmeyecekmiş gibi başlamış güz
gri bulutların ardına saklanmış güneş
sen de bir başka şehre saklanmış umut gibisin
oysa ne güzel senin yaşadığın o küçük şehirler
ağaçlarında mandalinalar tatlı limonlar
ırmakları sakin bir göl
sokaklar neşeli
salıncaklar kalabalıka
rabalar diri bir insanın çırpınışı kadar canlı
sevmek sevişmek özgürce
ezilenler, çocuklar
ince çalımlı hanımlar
hassas beyefendiler
umuda inanmamış yetim
senin şehrine sığınmış
bense burada sahipsizim
bir ölü şehir var sanki şapkanın altından baktığım
Sensizim...

Emre Erden / Mavi Şair 


Önemli not: Bu şiiri bir gece yarısı yazdım. Üzerinde hiçbir oynama yapmadım. Belki tatsız tutsuz gelecektir size. Duygularımı çiğ halde vermek istedim. Yalanla süslemedim sözlerimi. Üzerine karabiber atılmamış bir pilav bu. Olumlu, olumsuz her türlü eleştiriye saygılar. Ben Mavi Şair yalnızların ve imkansızlığa aşık olanların şairi :) İskenderundan sevgiler.