Yağmur kimine hüzün, kimine neşe

Yağmurun düştüğü yer şimdi ıslak, sadece ıslak. Hissedemiyor güzelliğini. Gökyüzü bu kez ne için ağlıyor bilinmez, ama yağmur kimimize huzur kimimize gaflet. Kimimiz koşmayı severiz yağmur altında; kimimiz ise yürümeyi ağır ağır ıslanarak. Kokusunu sevenlerde vardır ıslattığı toprağın, kimisi de ardında bıraktığı gökkuşağını sever artık pek görülmese de usanmadan bekler bazen. Ben en çok verdiği huzuru sevenlerdenim, önce haber veriyor bozuk bir lambanın çırpınışı gibi sonrasında derin bir huzur. Bazen bir şaraptır hakkını veren bazense bir kahve yakındır verdiği hisse. Bir de yanında eşlik eden plak olunca vazgeçilmez oluyor yağmur, bazen sadece kendi tınısı da yetiyor dinlendirmeye... İşte böyle bir aşk bizimkisi desem de, çekip gidiyor canı istediğinde...

Pelin