Yağmurken

Yağmurun yanına rüzgarı koymazsam, eksik kalırım. Tersi de bende geçerli. Şu hayattan geçerli notu almak için az uraşmadım. Geçebildin mi?

Yağmurken ıslak bir bakışa sahiptim.

Ağaçların rüzgarla dansını herkes bilir. Kim dişi, kim erkek desem? Ağaç dişidir, rüzgar erkek. Sen, dedi, hep sığ sularda yüzdün, bir türlü açılamadın, tenin tutmadı, ruhun ve aşırıda kaldı korkun.

Yağmurken saçlarım uzundu.

Büyükada'nın burnu dikildi karşıma. Dikili duruyor karşımda! Burun, Heybeli bir şeyler yapsana! Sait Faik'in Burgaz'ı olmasaydı... ben çok düşerdim balkondan, üşürdüm zeminde çıplak.

Yağmurken çocuktum.

Sen büyüyemezsin, demişti içinizden biri, belki aranızdadır şimdi, gizlenirdir aynı Kınalı gibi. Bana öyle gelir Kınalı, gizli. Git, dersin gitmez. Israr yapışmıştır rüzgarına.

Yamurken daha bir uzundum yaşamda.

Çok sık gözüm yaşarırken yakalanıyorum şiir sana. Aşk, geçende bir saat o yaş halinde kaldım şiirin karşısında. O resim, o benim karelediğim, o yıl, o duruş ve bakış ve.....

Yağmurken gençtim.

1. Not: Karaköy'de dün bizi yakalayan yağmur, karşılayan mı demeliyim, emin değilim, bendi, benden; şemsiyeyi açmamamın nedeni odur, ondandır, bil istedim, bil ve kurulanma!

2. Not:

Yağmurken

hayat hep h'de kalıyor

bir iki y'ye geçip dönüyor

t hiç olmuyor

yağmurken

dene

ölüm yok oluyor.

Ş.Y.