Yağmurla gel...

Gökyüzü bulutlu ruhumla eş...

Yağmur ha yağdı ha yağacak , sanki bekler gibi gözlerimi...Yazmak istiyorum, kelimeler tüm büyüsünü kaybetmişken ve çaresizce, sessiz çığlıklara sığınıyorum.

Yalnızlık canıma yoldaş oldu ansızın . Sen yoksun yanımda, avucumda boşvermişliklerle çaresizlik....

Dilimde hüzünü şarkılar...Bir bedende kaç ben olabilir ki sayamıyorum ?Saatin zembereği kırık, zamanın durduğu yerde...Yaşama gülümsemek için geç kalmak istemiyorum diye fırlamak istiyorum yerimden ama dizlerim tutmuyor...Bir yandan koşmaca oynuyor beynim, hep düşüp kalkıyorum. Her yanımda yara bere… Her yanım yılgın… Camlara yazdığım kelimeler ha silinde ha silinecek yağmurdan... Harflerim kırık ve eksik, tamamlamaya çalışıyorum umutsuzca… Yağmur, dur biraz ne olursun ...Sözcüklerin içinden kopup gelebilir belki sevdiğim , sığ düşlerime...

Bitmedi damlaların aceleci istilası gözlerime,

Gökyüzünden ruhuma akan bir damla yağmurun hatrına!

Gelsen ya..

Bilirsin ben bahar çocuğuyum , severim sadece yaz yağmurlarını hani bir yandan güneş açan...

Ruhuma ruhuna katarcasına ,

Beynimde dolaşıp duran gözlerin...

Ölüm korkusuyla korkup irkilen , yaşama tutunmak isteyen heves gibi gel...

Yağmurlarla gel...