Yağmurlu bir gün

Hayır hayır kalkma yatağından…
Bak yağmur var dışarıda:
Umutları tazelemek için şehri temizliyor.
Geçen yıldan kalan ne varsa geçti artık.
“Dün dünde kaldı cancağızım.
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım” demiyor mu Mevlana!

Çek yorganı üstüne…
Biraz tembellik senin de hakkın:
Şöyle, yağmurun sesiyle bir sabah uykusu,
Sobanın üstünde fokurdayan çayın kokusu
İsmini yazacağın camın buğusu…
Kahveni sonra da içersin, dışarıda ıslananların koşturmacasını izlerken.
Doğanın en güzel müziği değil mi bu ses.
Hadi tadını çıkar.
Varsın beklesin bekleyenler…

Ne o!
Islanmak mı istiyorsun.
Yoksa damlaların ritmiyle koşup yok olmak mı?
Belki de yeniden doğmak!
Hadi çık sokağa o zaman.
Şemsiyeni, geçmişini, “seni koruyan ne varsa” hepsini evde bırak.
Yağmur damlaları içine işlesin ki ruhundan akıp gitsin ne varsa…
Dans eder gibi koş hadi…

Biliyorum denize koşuyorsun...
O kendini unuttuğun,
o dünyanın seni unuttuğu yere…
“Dalgaların damlaları yuttuğu yer”e…
Bak el ele gezen ve ıslanan çiftlere.
Damla damla hepsi.
Nasıl da kaybolmuşlar
“Dalgaların damlaları yuttuğu bir başka yer”de…

Etrafına bak:
Kimi halı sahada sırılsıklam unutuyor kendini,
Kimi trafikte koşturdukça hatırlıyor…
Biri bir kafede sıcak çikolata içiyor bir diğeri tüttürüyor tütününü.
Bir anne balkonda ıslanan çamaşırın derdinde.
Vapurdan simit atan da var, takadan olta atan da!
Delinin teki de kulağında kulaklık, elinde şemsiyesi…

Sen uyma vurdumduymaz, küçük şeyleri bilmezlere.
Sen dans et damların ritmiyle.
Uyma Arap kazına
Bırak sevişsin gözyaşların yağmur damlalarıyla…
Yüreğindeki ateşle çarpışsın şimşekler.
Yağmurlu bir gün.
Hayat yeniden başlasın…