- Kategori
- Gündelik Yaşam
Yakaladım Seni Hayat
Yakaladım seni hayat sıkı tut ellerimi.
Giriş cümlesi, yazmanın en zor kısmıdır… giriş cümlesi bulamayanlar içinse bundan daha iyi bir giriş cümlesi olamaz.
Mevzu şöyle ki, tarifsiz bir can sıkıntısı, dünya yansa umurum değil öyle bıkkın bir haldeyim, uçsuz bucaksız bir okyanusun ortasında çaresiz boğuluyor hissi içerisinde, gelecek beklentim, tutunacak bir dalım yok, dünya anlamsız. Bir hayale tutunmaya çalışıyorum elimde paramparça oluyor. Yeniden hayal etmeye bile gücüm yetmiyordu. Öyle derin bir mutsuzluktu yaşadığım.
Artık dışarıdan hiçbir ses bana ulaşmıyordu, derin bir yalnızlık hissi kapladı içimi, kendimi, korkmuş, çaresiz, güçsüz, ne yapacağını bilemez bir şekilde uçsuz bucaksız bir okyanusun ortasında kocaman bir güneşi gömmüş, onu izlerken bulduduğumda, içim acıdı. Hayatım boyunca yaşamaktan da ölmekten de korkmuşum ben, artık bir karar vermeliydim ve o güneşi gömdüğüm yerden çıkarmalıydım.
Ansızın, hayatımda bir fırtına kopunca, “allahım nefes almak ne güzel” safhasına hızla yelken açtım. Hayat, sen güzelsin, ne kıymetlisin, ne özelsin…
Yakaladım seni hayat sıkı tut ellerimi.