Yalan Dünya Deriz Ya Hep

Yalan dünya deriz ya hep; Ne çok benzeriz seninle hey gidi dünya. Et ile tırnak olmuş gibi. Sen mi bize özendin yoksa biz mi sana benzedik giderek kim bilir... Her geçen gün biraz daha benziyoruz sanki.. Biz hırçınlaştıkça biz üzdükçe birbirimizi sende üzüyorsun bizi sende haykırıyorsun. Belki de yeter diyorsun. Yeter bu zulüm bu kavgalar. Yüzyıllardır barındırdığın insanoğlunu tanıyamıyorsun. Kardeş kardeşe evlat anneye anne evlada düşman olmuş. İnsanlar kopmuş. Her biri bir yana dağılmış. Unutulmuş değerler örfler saygılar sevgiler. Sen dönerken kimse aynı kalmamış…

Asıl yalan olan insanlık olmuş. Belki de sende bize ayak uydurduğundan bize benzediğinden adın yalan dünya konmuş... Yapıştırmışlar sana da zalimliği. Oysa sen sadece bir ev sahibisin kendi kendine dönen. Bizim gibi yorulan ama bizim gibi yozlaşmayan. Belki de en saf en dirayetli sen varsın bir tek. Bizi bir arada tutan... Kim bilir salsan bizi daha nerelere dağılırız bulamaz insanoğlu daha birbirini. Sen sıkı tut bizi dünya. Sen bırakma. Bu kadar dağılmışken sarsılmışken kopmuşken sen bu insanoğlunu toparla! Bir tek sana güveniriz bu zamanda hey yalan dünya...

Yorgun Kalemim