Yalan oldu yaşamak

Gelin bahçeye inelim, henüz bahar gelmemiş gibi

Biz bahar olalım gökkuşağının altında

Perdesi açılmamış sabahların güneşi desinler bize...

Kuşlar uçsun tepemizde, yağmur çiselesin yüzümüze

Müjdesi olsun yeşil giysilerimiz baharın

Korksun ölüm kapıları çalmaktan

Ölüm ki, şehirleri susturmaya yeminli

Ölüm ki, caddeleri maskesiyle seven...

Hani hep korku taşırız ya içimizde

Savaşta çocuk, hayatın içinde genç olmaktan

İşsiz kalmaktan, açlığı tatmaktan

Ve bir gün gelip yaşlanmaktan

Ve beklenmedik bir baharda

Hain bir virüse yenik düşmekten...

Evet, şimdi korkmanın tam zamanı

Ve biz çok korkuyoruz değil mi

Eskiden sonbahardan korkardık

Başında "son" yazıyor, ölüme yolcu arıyor diye

Vazgeçtik sonbaharı sevmekten

Ama şimdi ilkbahardan da korkuyoruz

Çok korkuyoruz evde kalsak da

Doktorların ve masumların ölmesinden

Ve biçilmemiş kumaşların hayata dolanmasından

Çok korkuyoruz, ölmekten çok korkuyoruz...

Eskiden bir duruşu olurdu yarınların

Akan suyun sesine bırakırdı zaman kendini

İnanırdık güneşine, Nisan Yağmuru'na baharların

Artık anayasası değişti mevsimlerin

Henüz üzerine çiy düşmeden yaprağın

Yalan oldu yaşamak, ölümün gerçekliğinde...

Rukiye Çelik

6 Nisan 2020

Köy Enstitüsü mezunu bir öğretmenin kızı olarak 10 Kasım 1953 yılında Posof'un ücra bir köyünde a..