Yalnız adamlardır kaleciler

Tüm dünyada kural aynıdır ; Kalecilerin yalnızlık sorunu hep vardı, varolmaya devam edecek. Özellikle ülkemizde futbol kültürünün fazla gelişmemiş olmasına paralel bir durumdur. Maç oynanır, gol atılır ya da yenilir, gözlemleyin.. Kalecinin yalnızlığını göreceksiniz, çaresizliğini, yüz ifadesini.. Nadiren söylenir iyi maç çıkarmış olduğu.. Aslında hepsi ellerinden geleni yapmak için sahada varolmuşlardır.

Kalesine gelen topu tutmuş bir kaleci için söylenen yanlış söz beni hep üzmüştür. "Top üzerine geldi." Pozisyonun başlangıcından kalecinin eline kadar uzanan süreçte, bir kaleci ön sezi ve tecrübesiyle pozisyonu önceden hesaplamış, nereye gidebileceğini tahmin edip pozisyon almıştır. Hiç buna bakılmaksızın "kucağına geldi" ya da "üzerine vuruldu" gibi anlamsız sözleri şiddetle kınıyorum. Örneklerle yazıma devam edeceğim. Hepimizin kaleciler hakkındaki fikri biraz olsun değişecek.

Aslında iyi kalecinin kötü gol yemesi espirisi yapılır futbol camiasında. Yere yatmayan kaleciler iyi kalecilerdir. Yer tutanlara ayrı hayranlık duyarız. İki ayağını eli kadar iyi kullananlara bayılırız. Özellikle yabancı kaleci hayranlığımız çok üst seviyededir. Son yıllarda Türkiye'ye gelmiş yabancı kaleciler arasında Cordoba , Tafarel ve Mondragon dışında Türk futboluna emeği geçen olmamıştır. Diğer gelen kalecilere nazaran, bizim türk kalecilerimiz kat kat üst seviyede yeteneklere sahiptirler. Ama, dediğim gibi, yabancı hayranlığımız yabancı kısıtlamasına rağmen haklarını bu bölgede kullanan basiretsiz yöneticilerin de yardımıyla yerli kalecilerin önü kesilmektedir.

Ülkemizde en iyi yerliler arasında gösterebileceğimiz Aykut, Rüştü, Volkan ve Hakan'ın yabancı kalecilerden farkı var mıdır? Bir maçla yerle bir ediyoruz, bir maçla nereye koyacağımızı şaşırıyoruz.

Rüştü son bir kaç haftadır göstermiş olduğu performansla yere göğe sığmıyor. Bir ay önce ıslıklandığını kim unuttu? Volkan Kasımpaşa maçına kadar son haftaların en başarılı kalecisiydi. Hakan sekiz gol yediğinde yüzüne bant çekip fotoğraflarını yayınlayan o gazeteciler Trabzon maçından sonra utanmışlar mıdır? Bir kalecinin maça iyi başlaması için en az bir pozisyonda başarılı bir kurtarış yapması yeterlidir aslında. Dikkatle izlendiğinde, kendine güveninin geldiğini, pozisyonun devamında görebiliriz.

Kaleciler çalışırken ve maç oynanırken yalnızdırlar, unutmayın. Sevinçleri de, üzüntüleri de yalnız olmaktan geçer. Yediği golden sonra topu fileden çıkarmak kolay mı sanıyorsunuz? Hata yapanı yerden yere vurmanın kolay olduğu kadar, başarılı olanı göklere çıkarmak da bir o kadar kolay bu ülkede.

Kendinizi 90 dakika yalnızlık hediye edin olmaz mı?

Bu arada.. Gol yemeyen kaleci yoktur..

Saygılarımla,