Yalnızsam düzelt

Keşke daha büyük olsaydı ellerim ;

Kastamonu da kağnı arabasıyla mermi taşırken soğuktan donarak ölen Şerife Bacı nın yüreği kadar büyük...

Keşke daha büyük olsaydı yüreğim;

Çanakkale de 250 kiloluk top mermisini bir başına kucaklayıp gemiler batıran Seyid Onbaşının elleri kadar büyük..

Rıhtımdan geldim kapına...balık kokuluyum..gelme üstüme...uzat göçük ağzı dudaklarını..bak gözlerime sevdiğim...gözlerimde kaç madencinin kederi...bu gece grizular içindeyim...olmuyor işte demiştim böyle ...bu gece öleceğim..yıka beni kömür karası ellerinle...ya martıların peşi sıra şafak vakti denize...ya madene ineceğim...ama şimdi sus ne olur...ölümüne içeceğim..sonra sustuk..ve biz susarken, Kiribati de bir kadın, barıştan sarhoş kollarını kaldırdı batan kızıl güneşe.. biz susarken, uzak çok uzak denizlerde yengeç sürüleri, okyanus tabanında 10 metre daha ilerledi, yumurtlamak için, sıcak denizlere doğru...sustuk ve biz susarken, gençler vurulup düşüyordu ülkemde..

Cama çarpan acemi kuşlar gibi ürkmüşüz bir kez gitmelerden. Kavanozlardaki balıklar gibi yaşayıp, bir torba içinde çöp gibi çıkarılıyoruz apartmanlardan dışarı ve kutu içinde uğurlar ola son yolculuğu..Cansız.. ve gidemeyen canlıların rutin telaşlarını birazcık ertelemiş olmanın mağrur tesellisiyle. Ben seni eski sevdalarımın, yüreğimde bıraktığı tortulardan sağdım, çünkü hatalarımın yara izlerinden devşirdim. Uzat ellerini gayrı küsme bana. Bırak çarpalım adı aşk olan camlara. Yanacak bir canım varken henüz, seninle yansın..