Yardım et bana bir kuşun sık kafama!

'Hadi yardım et bana. Ne olursun yardım et. Al şu tabancayı sür mermiyi ağzına ve sık kafama kurtar beni bu sıkıcı yaşamdan. Yapabilir misin bu dediğimi?' Hasan korkmuştu ne yapacağını bilemiyordu. Babası neler de diyordu kendine gecenin saat üçünde sıcacık yatağından kaldırmış kendini ve balkona çıkmışlardı birlikte. Ortalık ayaz hem de ne ayaz! 'Neler diyorsun baba sen!? Ben bunu nasıl yaparım?Hem neden bu kadar daraldın sıkıldın anlatmayı denesene?' Çakır gözlerini Hasan'ın gözlerine dikmiş boş boş bakıyordu Ömer Usta oğluna. 'Başka çarem yok evlat sadece bir kurşun yeter bana, tüm dertlerimi bitirmeye, ama ben yapamıyorum cesaret edemiyorum. Canıma kıymaya cesaret edemiyorum.' Hasan soğuk terler dökmeye başlamıştı babası ciddiydi.' Ey babam! Gök gözlü babam! Can babam, canım babam. Sen kendin canına kastedemiyorsan canından can kattığın bu can canına nasıl kastedebilir sanıyorsun?' Ömer Usta öyle bir borç çıkmazına girmişti ki tek çare olarak ölümü görüyordu halbuki ölüm kurtuluş değildi O da biliyordu bunu ama başka da bir şey gelmiyordu elinden. İş yeri haczedilmiş, eşi boşanmış, elinde bir tek oğlu Hasan vardı ve Onu da bu şekilde kaybetmeyi göze almıştı .'Yapacaksan yap artık şunu oğlum! Ne olur kurtar beni' Hasan 'Tamam baba yapacağım dediğini ama bana biraz müsaade et kolay değil bu istediğin. 'Balkondan içeri giren Hasan hemen polisi arar ve durumu anlatır. Olanlara akıl sır erdiremiyordu. Canı, kanı, babası kendisinden hayatına son vermesini istiyordu tek kurşunla olacak iş değildi. İnsan borç yüzünden hiç hayatına son vermek ister miydi? Başkalarının tuvalet kâğıdı niyetine kullandığı para için ailesinden, dünyasından vazgeçer miydi insan anlayamıyordu. Tekrar balkona çıktı babasından silahı aldı ve aynı hızla içeri girdi. Babası hayretler içindeydi, ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk? Hasan elini yüzünü yıkayıp geri geldi. Babası öyle yaptığını sanıyordu ama Hasan abdest almıştı. 'Hazır mısın baba?' dedi. Babası heyecanlı ve korku dolu gözlerle 'Hazırım oğlum.' dedi.' Peki beni de götürmeye hazır mısın?' 'olmaz öyle şey!' diyecek oldu Hasan sözünü kesti babasının:'  Ne oldu baba? Sen benden canını, canımı isterken çok kolaydı da ben senden canını ve sende bulunan diğer yarımı isterken zor mu geldi baba zor mu geldi söylesene? Sen bensin baba ben de senim unutma ya ikimiz de gideriz ya da kalıp birlikte mücadele ederiz bu adaletsiz hayata karşı.' Ömer Usta gözyaşlarına boğulmuş bir şekilde ' Anladım oğlum, anladım oğlum, anladım oğlum, tut ellerimden kaldır beni ayağa ve bırakma ellerimi, affet beni, affet beni, affet beni' diyerek oğlunun kollarına yığılıp kaldı...