Yarım kalan cümleler

Mutluydum……,

İlk defa aşık oluyordum... Heyecanlıydım... Elimi ayağımı bir türlü bir yerlere koyamıyordum. Yemek yiyemiyorum.! Konuşamıyorum... Yanaklarım sürekli kırmızı kırmızı oluyordu.!

Ve onu görebilmek için küçücük o İl’in tek olan caddesinde defalarca turlar atardım..

Bir kere olsun göreyim diye..

Zaman geçti.,

Ve Aşık olduğum kişiyle ortak arkadaşlarımızı varmış. Tesadüf bu ya birlikte toplu bir yerde karşılaştık. Tanıştırıldık. Ama ben onu tanıyordum zaten. Heyecandan yutkunamıyorum. Konuşamıyorum. Allahımm yine onu görünce olan durumlar tanıştırıldığımızda da başıma geldi..

Ve görüşmeye başladık…

Nasıl oldu bilemiyorum ama oldu. O da bana aşık oldu. Her An arıyor. Her a'nımda bana varlığını hissettiriyor. Bana “Cansuyum”diye hitap ederken, ayaklarım yere basmıyor. Mutluyum. Birlikte zaman geçirdikçe aslında bana göre olmadığını anlıyorum. Ama bunları hislerime geçiremiyorum ki. Onu görmeye gidiyorum herşeyi unutuyorum.

5 Yıl görüştük…

Ooooo 5 yıl mı..  filan demeyin... Öyle bir 5 yıl ki...  aslında 5 yılın içerisinde bazı zamanlar kendi hayatlarımızı yaşadık. Bazı zamanlar da başka kişilere gittik kaçmak için birbirimizden....

Olmadı…

Döndük birbirimize…..

Ve tamam dedik artık biz biribimizden ayrılamıyoruz. Biz böyleyiz kopamıyoruz. Konuşuyoruz.hayaller kurmaya başlıyoruz. Evimizi ayaralıyoruz. Oturacağımız yeri. Kıskançlıklarımızı yok ediyoruz vs..,

Tamam artık biz birbirimizden asla kopmayacağız diyoruz. Planlar yapılıyor.

Saat : 02:45 tlf.çalar

Özlem dolu bir ses” nöbetteyim ve sesini duymak istedim. İhtiyacım vardı buna.” Ben saatin kaç olduğunu umursamaz bir tavırla sanki uykumdan uyanmamışcasına onun o sıcacık ses tonuna aynı sıcaklıkta yanıtlar veriyorum.

Konuşuyoruz., konuşuyoruz.. Konuşuyoruz ….

Sanki bir daha hiç konuşmayacakmışız gibi. Soruyorum bu nedir böyle neden bu saatte bunları konuşuyoruz diyorum. Aslına konuşulan konular okadar sıcak_o kadar kırmızı_O kadar pembe_O kadar mavi idi.

Yanından bir ses gelir daha sonra..;

- “Abi arkadaşlar yine yaralanmış.. “

Offlamalar_pofflamalar  vs.. ses tonu değişir.. Sonra anlamsız bir şekilde ses tonunun yükselmesi. Hırçınlaşması. Onu anlamaya çalışıyorum. Daha sonra bana söylenmeler. Anlamsız bir şekilde. Bulunduğu yerin vermiş olduğu stres diyorum.

Tlf.öyle bir kapatır ki.;

Ertesi gün arayamadım. Bir sonra ki gün.., Bir sonra ki gün… günler geçiyor ben aramıyorum.

Gelmesi de o kadar yakın ki. İzine gelecek ve biz planladıklarımız gerçekleştireceğiz. Bana sürpriz yapacak diyorum. O da o an sinirliydi diyerek kendi kendimi teselli ediyorum.

İzin tarihi gelir ama beni hala aramıyor. İzin süresi biter dönüş tarihi gelir hala tık yok. Benim de nedense elim tlf.gitmez. Gözlerim hep tlf.da ama elim aramaya bir türlü gitmiyor.

Ben biliyorum ki.. biz çok büyük evreler atlattık. Ama kopmadık. Bunuda atlatacağız diyorum.

Tayinim çıkar onun memleketine. O kadar heyecanlıyım ki. Onun bunu duyduğunda çok mutlu olacağını biliyorum.

Tayinim çıktı ben yerleştim.

Ve onunla görüşme zamanını bekliyorum…

Sonra ;

En acısı ;

Nişanlanmış ve evleniyormuş..

O an yutkunamadım., bütün duyu organlarımı kaybettim... herşey durmuştu. Herşey ama.

Ne yapacağımı bilemiyorum. Yanımda kimse yok. Arkadaşlarım kimse yoktu. Kalmıştım yalnızlığımla başbaşa….

Hep dik duran ben.., hep aldırmıyormuş gibi davranan ben..

O an herşeyin bittiğini anlamıştım. Herşeyin ama……

Hala da bir yandan inanmak istemiyorum. Evet gidişlerimiz.. Ayrılıklarımız olmuştu ama biz hiç kopmamıştık.

Dün akşam..;

Arkadaşımla birlikteyiz.

Ve Arkadşımda  buna benzer bir durumla karşılaştı. O an onu o kadar iyi anlıyorum ki..!! Bir an kendimi evi temizlerken bulmuşum Saat: 00: 00 ‘da.!

Onunla konuşuyorum. Onu tesselli etmeye çalışıyorum. O'na ;

“Bu ilişkiye birlikte başladınız ve birlikte bitirin, O'na söylemek isteyip söyleyemediklerini,  birlikteyken ona karşı nasıl duygular beslediğini, onu nasıl özlediğini, onu nasıl beklediğini anlat.. Anlat ki; zaman geçtikçe seninle gelmesin “ diyorum.

Peki ben neden yapamadım bunları ;

Neden aslında ona karşı dik duracağım, ona olan duydularımı, içimdeki heyecanı onunlayken hissettiklerimi paylaşmaktan korkarken....Biterken herşeyi bitirimişken neden hala içimde tutup benimle gelmesine izin verdim.

Neden ona herşeyi anlatmamıştım. Zaten bitmişti. Benim içimde yıllar geçmiş olsada hala karşılıksız sorularım var..

Bir ilişki yaşanır ve biter. Doğa kanunu gibi…

Ama söylenmemiş sözlerin yarım kalmış cümlelerle bitmesi…..

Hiçbir cümle yarım kalmamalı…

Her cümle kendine yakışır şekilde “ NOKTA “ ile bitmeli.!!