Yaşamak varken

Ebabil kanadıyla geldi yalnızlık, 

Bir hüzün çiseliyor,

Hasret kirpiklerden gün batımına

Ufuk çizgisinde kaybolan gün 

Ve gecenin ilk ayak sesleriyle,

Kor gibi düştü yüreğime,

Ayrılığın ateşi,

Sevdamı sürsem şimdi namluya 

Kafama boşaltsam teker teker,

Hiç yaşanmamış olsa

Bu sevda, dudaklarda,

Gözlerinde kürek çektiğim

Sandal sefasını yok saysam

Seni hiç yaşamamış olsam,

Bir yudum aşka hasret acı çeken yürekler,

Ya avazı çıktığı kadar bağırmalı,

Ya da boğulmalı sessizlikte,

Mağlup olmamalı diyorum seven.

Lakin;

Sevda iki bendende can bulmuyorsa,

Ya da hak etmiyorsa bırakıp ta giden,

Ölüm anlamsızlaşıyor,

Onsuz da yaşamak varken…

İBRAHİM HALİL SİPAHİ

18.12.2012/Adana