Yaşam

I

Dünya denen imbikte,

Damıtıldım damla damla,

Hüzne aktım,

Karardı ümitlerim,

Soldu,

Aydınlık yüzler,

Yığıldı üst üste,

Hep tasa, hep kaygı,

Ne gelecek günler bir ümit,

Ne de geçen günden bir kazanç,

Bıçak sırtı bir yaşam,

Hep namlunun ucundayız.

II

Yaşam denilen bir oyunun,

Her elinde per oldum,

Ya ara taşı yaptılar,

Ya da fırlatıp attılar,

İş görmez bir nesne gibi.

Bulut idim yağmur oldum,

Sağanak sağanak yağdım,

Türkü oldum,

Söylendim dilden dile,

Deva oldum,

Gözde fer,

Dizde takat, belde derman,

Yine de,

Prim vermiyor yaşam,

Ağzınla kuş tutsan,

III

Öfkelendim patladım,

Dalga oldum köpürdüm,

Köpürdükçe boşaldım,

Kıyıları yaladı,

Öfkem,

Rüzgâr olup estim,

Duruldum,

Affettim, sabrettim,

Kaderimdir dedim,

Sustum, şükrettim,

Pes etti kaybetti dediler,

Sustum sineye çektim,

Çünkü;

Merhametsiz bir yaşam,

Ne kadar yumuşak başlı olsan..

İbrahim Halil SİPAHİ

29.03.2013/Adana