Yazar ne yazar ne yazamaz

En sık yazan blog yazarı seçilemeyeceğim aşikar. Aslında her gün yazmak isterim ama her gün yazmak için gerekli motivasyona ulaşmam vakit alacak gözüküyor. Üzerinde çalıştığım roman bile aylardır bir kenarda bekliyor. Her gün kafamın içinde sabırsızca volta atıyor sürreal bir hikayenin elle tutulmaz, gözle görülmez kahramanları.

Yazmak güzel de... Hani gitmek mi güzeldir, varmak mı derler ya, yazmak mı güzel yoksa yazmış olmak mı bilmiyorum. Yazmış olmak insanı bir tembelliğe itiyor o kesin. Sevişme sonrası o tembel dönem gibi. Bir süre seyredip keyfini çıkarmak istiyor insan. Yazamamak ise en kötüsü. Damat sancısı derler, bilen bilir. Libidon patlama noktasına gelmiştir, fakat bir türlü dışa vuramamaktasındır içindeki "duyguları". Yazar sancısı demezler lakin, “writer’s block”’ denir. Yazarın bloke olması yani. Halbuki yazamamak sancıtır da yazarı. Yazamadığım her an bana birşeyler eksik kalmış gibi gelir mesela. Sanki anlatılacak onca şey var ve ben hayatımın bu zaman dilimini bunları anlatmaya adayacağıma daha önemsiz şeylerle uğraşıyorum düşüncesine dayanan bir endişe kaplar içimi. Zamanın az olduğu endişesi sarar bedenimi yazamadığım her kelimede. Yazdığım her kelime attığım kendime doğru attığım bir adım gibidir, zamanı yavaşlatma yolumdur.

Kendime doğru attığım adımlarda bir yol gidemem aldığım yolu ölçecek bir birim olmamasından kaynaklanıyor. Kelime yılı diye bir mesafe birimi olmalı bence. Mesafeyi ışık ile ifade edebilen bilimadamlarına karşılık mesafeyi kelimeler ile ifade etmeli edebiyatçılar. Bir kelime yılı uzakta varolan gezegenlerin hangilerinin hangi kitaplarda betimlendiği araştırılmalı. Anarres mi daha çok kelime yılı uzaktadır yoksa Urras’mı Le Guin’e sorulmalı. Cesur Yeni Bir Dünya'ya kaç kelime yılı uzakta olduğumuz Huxley'in "Cesur Yeni Dünya'ya Geri Dönüş" adlı eserinde araştırılmalı. Ütopya yazarlarının toplanıp aynı evin içinde yaşayan insanların birbirlerine kaç kelime yılı uzakta olduklarına dair bir distopya yazarak Hugo ödülüne layık bulundukları bir dünya kaç kelime yılı uzağımızdadır acaba?

Zamanın yavaşlaması gideceğin mesafeyi uzatmakla da mümkündür. Daha çok yol almam gerek...

"Yazmak, parmaklarım aracılığıyla düşünmektir" demiş Asimov. Parmaklarım acıyor...