Yine benim ninem

Ninem bu sabah çok erken kalkıp, tebe ben bir hava alıverem dedi. Evedekilerin itirazına rağmen. elinde siyah bir poşet, sorduk bunda ne var, amanin her şeyi de sormassanız olmaz, balıklara ekmek atarem, bayat ikmekler değerlensin dedi. Bir acele ile evden çıktı.

Bu arada bizimkiler ev telefonunu arıyorlar, telefon yok, herkes birbirine soruyor nereye koydunuz, ama kimse bilmiyor. Aklımıza geldi , cepten evi arayalım sesine göre buluruz. Ama çaresiz telefonun sesi yok. Çalmıyor. Kapı çalındı ve ninem asık bir suratla içeri girdi. Tavır aynen şöyle, kızanım hepiciği yalancı bunların, yalancı tebe çok sinirlendim. Sorduk hayrola , ne oldu biri sana bir şey mi dedi. Hayır, hayır, şu sakallı adam var ya yalacı, nine kim bu sakallı adam, hani tilifon reklamı yapiyor ya, ha işte o kızanım. Didiki ev telefonunu, al kimlen konuşursan gonuş, sabahdan ahşama gadar bidave bende aldım gittim, deniz kenarına şüle rahat rahat açık hevada kızanlarım ile gonuşayım diye, amma velakin bu alet çalışmeyor, kızanlarım.

Alın, şimdik bunu ne yaparsanız yapın, sizin olsun artık o adamada inanmaycam.