Yol arkadaşım

Hayat dediğin bir yol hikâyesidir ve o yolda dur kalklar olacak bazıları binerken dolmuşa bazıları da inecektir. Yolumuzda bazen çukurlar olacak. Yokuşlar da olacak ve elbette yokuşun inişleri de olacak bu yolda. Kar yağar yolda kalır soğuktan korunmaya çalışıp dururuz. Bazen yağmur yağar sel olur yolumuz kapanır. Bazen de sis olur önümüzü bile görmeden nereye gittiğimizi bilemeden ilerleriz. Bazen yolumuz bir virajdan çıkıp diğer viraja girer, bazen de düz yolda gideriz. Bu yolda bazen gözlerimizi açamayacak kadar uykulu ve güçsüz hisseder, çevremize bile bakamayız. Bazıları alkollü bazıları da ayıktır sonuçta bu bir yoldur kısa ya da uzun. Belki trafiği de fazladır bir metreyi yarım saatte belki gidersiniz belki de 30 km’lik yolu bir dakikada geçersiniz. 

Bu yolda yol arkadaşınız olur gelir yanınızdaki koltuğa oturur. Hiç farkına varamazsınız. Ne zaman bindi arabaya, ne zaman yanınıza oturmuş, nerede bindi hiç fark etmezsiniz. Yolda giderken tanıyorsunuz onu. Yol arkadaşınız yanında getirdiği yolluğunu sizinle paylaşır, sizde yolluğunuzu onunla paylaşırsınız. Bir zaman geliyor yolda başınıza gelen sıkıntıları birlikte aşıyorsunuz. O size siz ona destek oluyorsunuz, onunla olan yolculuğunuzun hiç bitmemesini istiyorsunuz. Korkunç virajlardan geçerken korkuları yenmek için birbirinize destek olursunuz. Karlı yollarda kaldığınız zaman üşümemeniz için birbirinize sıkı sıkı sarılırsınız… Yolda çukura girince hep beraber çıkmaya çalışırsınız…  

Bir gün gelir ayrılırsınız. Arabadan, yanınızdan inip gider. Belki arkasına bakmadan gidiyordur… Belki de bir daha karşılaşmayacaksınızdır. Belki de yanınızdaki koltuğu değiştirip başka bir koltuğa da oturuverir. Bir anlam yükleyemezsiniz buna. Belki senden rahatsız olmuştur, belki diğer koltuktaki arkadaşın sizden daha çok çekici yönü vardır. Bunu bilemezsiniz, ihtimallere bir anlam yüklersiniz. Bazen de sizin bulunduğunuz arabadan inip başka bir arabaya biner ancak onu hayatın bir mola yerinde üç beş dakika görebilirsiniz. 

Hayatta hep böyle yol arkadaşlarımız olacaktır. Bazıları ile uzun yolculuklar yapacaksınız bazıları ile birkaç dakika bile sürebilir… Bu yol arkadaşlarınız bazen anneniz, bazen babanız, bazen kardeşiniz kimi zaman çalışma arkadaşınız belki de sevgiliniz olacaktır. Kimlerle ne zaman yolculuk ettiğinizin farkına bile varamazsınız. Ama herkesle yolculuk edersin. Bazen gideceğiniz yeri bile bilmeden yol arkadaşınızın verdiği güvenle gidersiniz. Bilmelisin ki yarı yolda inecektir. Seni yalnız başına bırakacağını… Sen onunla yolun sonuna kadar birlikte gitmek istersin ama bir yerde inecektir. Ne kadar arkasından bakarsan bak… Her molada her durakta bakarsınız belki binen odur diye. Gözlerindeki hayallerle araca binenin silueti uyuşmuyor… Yolda belki başka arkadaşlarınız daha fazla yardımcı olacak ama sizin gözünüz onu aramakla bu yolu bitirecektir… Yol bitmez aslında biten sizsiniz sizin zamanınızdır. 

Hiç bir şey söylemeden inmiştir bir daha sizinle yolculuk etmeyecektir. Kafanızdan silmek istersiniz silemezsiniz. Sonuçta yanınızda oturacak biri muhakkak olacaktır. Sizi yolda bırakanları düşüneceğinize yolda yanınızda duran arkadaşınızı düşünmek gerek artık.  

Yol arkadaşlarıma teşekkür ederim… Özellikle hayatımda yaptığım işlerde beni yalnız bırakmayan ve yolda destek olan arkadaşlarıma teşekkür ederim… Hayata atılırken yalnız yola çıkmamda ve de yola hazırlayan aileme teşekkür ederim… Hayatımda yollarımızı ayırdığımız özellikle birine en kötü yollardayken yanımda bulunan ve şimdi adresini bile bilmediğim yol arkadaşıma teşekkür ederim… Belki de her durakta bineceğini sandığım eski yol arkadaşım sensindir… Her durakta bineceğinizi düşünerek vazgeçmeyeceğim binen yolculara bakmaktan… Acaba sen misiniz binen bu araca diye!

Serdal GÜR
TurkPDR.com