Yolcu - yolculuk

Biri yolculuğa çıkmıştı. Biri de yolcu peşindeydi. Nedir yolcu - yolculuk ?<ımg height="80" alt="Tam boyutlu görseli göster" src="http://tbn2.google.com/images?q=tbn:_dXeCCivhjqMSM:http://img.blogcu.com/uploads/vaktivisal_yolculuk.jpg" width="107">

Geride üzülen insanlar bıraktığın, bir yerden baska bir yere gittiğin kimi zaman konforlu, kimi zaman konforuna küfür ettiğin kayboluşlardır.

Eğlenceli ve geride üzülen bırakmadan yapılan kayboluşlar en iyi yolculuklardır.

İnsanın bazen keyfi bazen zorunlu bazen de hiç yapmak istemediği ama yapmak zorunda olduğu şeydir yolculuk. Sıkıcıdır, yorucudur ve çekilmezdir. Bir de ardında bıraktıklarını özletir eğer babanız ya da anneniz, asker ya da memur gibi ataması bol bir mesleğe sahipse beraberinde ayrılık kelimesini de getiren alışık olduğunuz bir kavramdır.

Göçebe bir yaşam tarzınız vardır bir bakıma. Küçük yaşlarda her yolculuk sizin için bir heyecan, belki de yeni bir macera anlamına gelir, fakat büyüdükçe her şeye olduğu gibi yolculuk kavramına da farklı bir anlam yüklersiniz; ayrılık.

Arkadaşlardan, yaşanılan mekândan, alışılan kültür ve düzenden ayrılmak her seferinde aynı acıyı yaşatmaz, gittikçe buna da alışırsınız çünkü. Zaman içerisinde biraz daha duyarsızlaşır, eskiden gözyaşlarınızın eşlik ettiği ayrılık sahnelerine sonraları biraz moral bozukluğu, belki birazcık da isyan eşlik eder. Nerden geldim buralara keşke gelmez olaydım diye söylenirsiniz belki.

Gittiğiniz yere öyle hemen alışamazsınız. Önce hiç kimseye güvenmezsiniz. Sonra güvenmediğiniz halde güvenilir gibi gözükürsünüz. Sonra da ya güvenirsiniz ya da güvenmezsiniz. Ama birilerine güvenmezseniz birileri de sizin güvenilir olmadığınızı anlar. Onun için kendinize bir dost edinmelisiniz.Yoksa gittiğiniz o küçük şehir çekilmez hale gelir.

Tabii ki zor. Küçükken hemen uyum sağlayıp, kaynaştığınız zamanlar geride kalmış, artık hem insanlar hem de özümsenecek olan kültür konusunda daha seçici ve sorgulayıcı olmanın getirdiği zorluklarla uğraşmaktasınızdır. Bazen çok uzun bir zaman alır alışmak. Yaşadığınız bir önceki şehri ve arkadaşlarınızı özler, bu yeni şehirdeki her şeyi onlarla kıyaslarsınız. Fakat imkânsız da değildir alışmak. (Siz isterseniz.) Ama kötü olan tam alışmaya başladığınız zaman sizi yeni bir yolculuğun bekliyor olmasıdır ve bu böyle sürüp gider. Ta ki babanız, anneniz ya da siz emekli oluncaya dek.

Size kazandırdığı şeyler de vardır. Birçok kültürü, farklı farklı birçok insan tipini tanırsınız. Değişik coğrafyaları görür, bazen belinize gelen karda okula yürümeye çalışırken, bazen bunaltan sıcakta terinizi silersiniz. Belki küçük bir köydesiniz ve hastalandınız doktor ve hemşire olmamanın sıkıntısını yaşarsınız. Ama sonra anlarsınız ki bütün bu ahali doktor ve hemşirden yoksun. Bu kez nasıl buraya birilierini getirtebilirim hesabını yaparsınız ve bu size zevk vermeye başlar. Bürokrasi ile savaşırsınız.

Yolcu, yolculuk yapmadan evvel kimsenin gönlünü kırmamaya gücendirmemeye gayret eder. Peki neden?

5 gün önce Mardin'deydim. Bir yolcu uğurladık. Biri de yolcu peşindeydi. Biz üzülmüştük. Ama diğeri hırslıydı, almalıydı yolcuyu. Biz ağırdan alıyorduk o ise acele ediyordu. Biz arabadaydık o ise arabaları solluyordu. Biz onu uğurladıktan sonra napar diye düşünüyorduk. O ise halen benim yolcum diyordu. Biz ona karşı saygıyla eğiliyorduk. O ise saygısızlık edip yolcuyu alma peşindeydi. Hatta o yetmiyormuş gibi geçen seçim araçlarının son ses müzik çalmaları bizi çileden çıkarmıştı. Ama yolcuya saygımızdan dolayı bir şey diyemedik. Çok üzülmüştüm. İnsanlar böyle duyarsız olabilir miydi acaba?

Evet biz ahirete bir yolcu uğurluyorduk. Minübüs şoförü 1.00 TL değerindeki yolcu peşindeydi.

Nereye, nasılı kişiye göre değişen, süresince sevilen, düşündüren, hüzünlendiren, eğlendiren süreç

UNUTMA Kİ YENİ BİR YOLCULUK HER ZAMAN VARDIR.

YOLA ÇIKACAK HERKESE İYİ YOLCULUKLAR......