Yorum yokkk

Empati her an gerekli diye savunuruz hep..

Ama öyle zamanlar vardır ki; değil empati kurmak, tek kelime bile edemeyiz.

Koyamayız kendimizi başkasının yerine. Konuşamayız, düşünemeyiz. İçimizi dökmek isteriz ama yorum yapamayız.

Dışardan duyduğumuzda her olaya bir yorumumuz, eleştirimiz vardır ama kendi başımıza geldiğinde donar kalırız.

Kanayan yaramız; tecavüz...

Başına gelen bilir acıyı da, korkuyu da.. Uzaktan duyan da yapanı ayrı eleştirir, yapılanı ayrı..

Yapana kızarlar ama içten içten de " dişi olan kuyruk sallamıştır" diye yorumlarlar. Kadın namustur, ama erkeğin elinin de kiri.. Kadın yaparsa kan dökülür, erkek yaparsa çapkınlık..

Ve bunun gibi bir çok şey..

En yakınında olunca bu olaylar kimseye güvenemiyor insan..

Ne kadar da kullandım bu akşam üç noktayı.

Ardı arkası yok cümlelerimin..

Bu ara duyduklarım, yaşadıklarım o kadar yıprattı ki konuşmaya dermanım kalmadı...