Yüreğim Kış

Bir sabahın insanlara adanmış
huzurun çıkmaz sokağındayım.
Yağmuru bekleyen toprak misali
Ve de yürekten süzülmüş cümlesiz kelimeler misali
Yalnızım.
Yalnızım ölümün sessizliğinde,
uzanan ellerden uzak.
Ömrümün tuzaksız sokaklarında,
hayalsizim baharsızım,
gözlerim nemli
Kıştan kalma bir tebessümle yetindiğim,
beklediğim bahar kadar yürekliğim
Ötesi yüreğim kış.
Yüreğimin bir yarısı umut,
diğer yarısı umutsuzluk.
Bakışlarım tutsak hayallerime,
hayallerimse  tarihin sayfalarında bir sonraki durakta,
ben ise yalnızım son durakta,
uzanan ellerden uzakta.
Çaresizce bekliyorum ölümün kıyısında,
beklediğim bahar kadar yürekliğim,
ötesi yüreğim kış.