Yüreğimin derinlikleri

Derinlerden derinliklere yol alırken korkunç güzelliklerle karşılaşırız.

Maviliğin içinde birden beliren bir sürü irili ufaklı balıklar görürüz, tıpkı normal geçen hayatımız gibi zararsızdırlar ve huzur verirler.

Biraz daha derinlere inmeye başladığımızda koyu mavilikler ürpertir. Balıklar daha büyüktür ama yine de görüntü muhteşemdir, daha çok balık sürüleri vardır, yaşantımızın kalabalıkları gibi.

Deniz hırçınlaşmaya başlar derinlere inerken, çünkü kocaman balıklar minik sürüleri kovalıyordur, onları yok etmek değil sadece beslenmek istiyorlardır, yaşamımızdaki mücadeleler gibi.

Mutlu anlarda mutluluğu kaybetmemeye ve mutsuzluklarda da güçlü olmaya çalışırken durgun ve hırçın olduğumuz gibi.

Derinliklerde çok güzellikler var bunları görebiliriz. Derinliklerin dibinde olağanüstü bitkiler, kırmızının her tonunda mercanlar, hiç görmediğimiz balık türleri ve pırıl pırıl incecik bir kum, olumsuzluklarımızdan sıyrılırken yaşamımızı gözden geçirmemiz gibi.

Derinliklerin sonunda farkı bir doğallık var. Karanlıkta büyüyen her türlü bitkiler, balıklar ve balığa benzemeyen bir çok canlılar derinliklere yaşam veriyorlar. Kendi hayatımızı yaşarken birlikte olduğumuz insanlar, yaşadığımız çeşitli olaylar, bunların sebep olduğu burukluklar gibi.

Derinlerden derinliklere gitmek, yüreğimizin derinliklerinde bunları yaşamak, anlaşılması zor olan bir çok şeyi anlamaya ve görmeye çalışmak, hem korkunç hem de güzel olan derinlere inmek.

Yüreğimin kıyısından derinlere giderken gördüğüm, yaşadığım her şey, kalabalıklar, mücadeleler, mutsuzluk anlarındaki hırçınlıklar hepsi derinlerde ve yüreğimin derinliklerinde.