Umut

İnsanı düş ve hayali yaşatır. Umut ise insanın arzu ve isteklerini artırıp hayatın peşi sıra koşturur. Bu koşuşturma insanı beklentiye sokar. Beklenti insana gayret verir. Gayret insanı motife ederek daha güzel bir hayat yaşamak için daha çok çalışmaya daha çok para kazanmaya sevk eder.

Çalışıp kazandıkça insanın gözü açılır. Ufku genişler. Çevreyi daha çok tanımaya başlar. Tanıdıkça insanın çevresi genişleyip itibar kazanıp hayat standardını artırır. Genişleyen çevre insanın merakını uyandırıp bilinmezliğin içine çeker. Kişinin bilinmeyeni bilip öğrenme istek ve arzusunu artırır.   

Dolayısıyla da umut başarının, başarı da akıp giden zamanın gerçeğidir.  Umut için vaat, vaat içinde düş görüp hayal etmek gerekir.

Umut, hayatın kesintisiz devamını sağlar. Onun için umut, sönmeyen ışık, bitmeyen hayattır. Yaşamak isteyen, umuda ekmek doğrayıp yer. Umudu tükenenin de cenaze arabası kapıda bekler. Umut insanın yaşayacağı hayatı uzatır. Yaşama sevinci verir. Hayatın devamını sağlarken, sıkıcılığı önler.

Umut insana pozitif düşünmeyi öğretir. Onun için umut, insan için, sönmeyen ışık, bitmeyen hayattır.

Hayatın bitmesini istemeyen umut içinde olur. Dolayısıyla umut, bizim hep bir sonraki adımı atmamızı sağlar. Umut etmeyenin hayatı biter. Umutsuzluk şeytan işi olduğundan, insanı basitleştirip, hayatı ucuzlatır. Ucuzlayan hayat, insanı yıldırır. Yılan insanın şeytana uyması daha kolay olur. Daha sonra da şeytana uyan insanın hayatı kolayca kararmaya başlar.

Bu şekilde su deryaya, hayat Allah’a, doğru akıp gider. Akıp giden hayat, bir gün birde biter. Bittiği gün insan ne halde ölürse Hakk’a o halde gider.

Ya da insan hayatın akışı içinde zamanla kazanıp elde ettiği bilgi ve tecrübeleri yardımıyla bir şekilde dünyanın karanlıklarını bir bir aydınlatarak umut içinde hayat yoluna devam eder. Çünkü bilgi ışıktır. Karanlıkları aydınlatır. Aydınlık insana umut verir. Umut insana yaşama azmi verir. Azim insanın çalışıp kazanmasını sağlar.  Kazanç insana güç verir. Güç insana akıl ve bilgi verir. Yolda yürümeyi öğretir.

Yolda yürümeyi öğrenen insan, edindiği bilgi yardımıyla bütün engelleri gücü oranında aşıp hayat yoluna devam edip gider.

Bilgi ışıktır. Karanlıkları aydınlatır. Işık insanı motife eder. İnsan hayatını kolaylaştırır.

Umut insana güç verip, insanı hedeften hedefe koşturur. Zirvelere taşır. Umut, her dağın arkasında saklıdır. Bilgide yükselen insan dağların ardını bir güneş gibi yükselip aydınlatır. Yeter ki biz umut içinde olup, umut içinde yaşayalım.

Hayat “an”da saklıdır. Her saklı an’ da bir hayat hikâyesi yaşanır. Onun için hiçbir an’ı küçümsemeyip yılgınlık göstermeden en iyi şekilde yaşamaya çalışmalıyız.

Hedefimiz umut edilen hayatı en iyi şekilde yaşayıp bitirmek olmalıdır. Onun için akıp giden zamanı da en güzel şekilde değerlendirerek geleceğe yönelik umut içinde geçmişi bu güne, bu günü de yarına ve sonrasına taşımak olmalıdır.

Dolayısıyla umut alıp verilen nefes gibidir. İnsanı yaşatır. Umut insanı beklentiye sokar. Ardı sıra koşturur.

Umutsuz hayat benzinsiz araba gibidir. Bizi hiçbir yere götürmez. Onun için bizim umudumuz güneş gibi olmalı ki hiç sönmesin. Sönmeyen ateş en büyük umuttur. O da bizim için güneştir. Çünkü doğuşunu beklemek umut, doğması bizim için mutluluk olmalıdır.

Yaşamak her insanın en doğal hakkıdır. Bu hakka sahip olan her hayat bir umudun eseridir. Her eser bir umudun sonunda yazılır. Onun için son nefesimize kadar umut içinde olacağız. Çünkü umut içinde olmadan hiçbir hayat muhteşem olmaz.

11.05.2015

Cahit KARAÇ