Zamana Mahkum Kalmak

Anı Yaşamak 

Sessiz sedasız hiç kimseciklere haber vermeden şöyle bir yolculuğa çıkalım. Dedim ya kimselere haber vermeyelim hele ki kendimize hiç;  bilmesin nereye gittiğimizi ne yapacağımızı .Bilmesin ki huzur bulalım rahatlayalım. Kaçalım, takılı kaldığımız dünlerden ,kaçalım saplaplanıp kaldığımız günlerden. Kaçalım da ileri adım atmayalım, korktuğumuz yarınlara ürktüğümüz zamanlara; Dursak biraz ne olur orda ve o zaman da ne olur bilinmez; bilinmez ama durulmaz da. Geçmişten bağımsız gelecekten kaygı duymadan anı yaşamayı becerebilir miyiz. Mutluluğu, hüznü, sevinci, kederi hep dünde ve yarında mı aramak gerek o  anlar için en ıyı zaman olamaz mı; Dünden kopmuş yarından bağımsız anı yaşayabilmek için. Belki de mutluluk ordadır.