Zamanda Sıkışmak

Ali Nail de dağılmıştı, ne yaptığının farkında değildi. Onca insanın arasında sokakta elini kolunu sağa sola savuruyor, kendi kendine yüksek sesle konuşarak şuursuzca yürüyordu. Tarihin kendi kendini sıfırladığı bir anda zamana sıkışıp kalmıştı sanki. Bilimsel kavgaların son bulduğu, kafasında her şeyin ama her şeyin değerini yitirdiği, hiçbir şey öğrenmek, anlamak, kavramak istemediği bir noktada, sadece hiçliğin, yokluğun anlam kazandığı, sonsuz çelişkinin bir araya gelerek oluşturduğu ama aynı zamanda tüm çelişkilerin kaynağı olan bir özde, belki de Sokrat’ın hiçbir şey bilemediği çizgide, neredeyse tam her şey anlaşılacak gibiyken hiçbir şeyin anlaşılamayacağının anlaşıldığı yerdeydi. Hakikate mi yaklaşıyordu acaba? Yoksa deliriyor muydu?

 

Ahmet Güreşçioğlu.