Zamansızlık

    Bize sunulan çokça zamanda zamansız kalmak... Aslında hepimizin problemi değil mi bu zamansızlık? Her birimiz bir koşturma içerisinde kafamızdan geçen türlü planları gerçekleştirme umuduyla uyanıyoruz ki bazen heyecandan uyuyamıyoruz bile. Peki neden yeniliyoruz her seferinde? Ya kazananlar? Onlar bizden farklı ne yapıyor? İnanmak mı dersiniz? Olabilir, en başta kendine inanmak mesela. Ee tabi bir de kararlı olmak gerekiyor. Atacağı her adıma, gerçekleşmesini istediği her hayale önce inanmalı sonra kararlı olmalı insan! İnandıkları ve inanmadıkları arasında kaldığında 'şüphe' ortaya çıkar ve şüphe beynimizin en büyük düşmanıdır.

     Olaylara aşırı şüpheyle yaklaşmak hayatı çekilmez ve huzursuz bir hale getirir. Şüphe; güvensizlik ile beslenir ve çoğu zaman inandıklarımız ve inanmadıklarımız arasında bir karmaşaya yol açar. Herhangi bir konuda yaşayacağımız tereddüt o konunun inandırıcılığını kaybetmesine neden olur. İnançlarımız yani inandıklarımız bizim umutlarımızdır. Ancak bir şeyin olmasını istemek ve beklemek isteklerimize yanıt vermez. Burada 'sabır ' devreye girer.

     Sabır iyi ya da kötü her durumda cesaretimizi yitirmememiz gerektiğini öğretir. Yaşanılan tüm aksiliklere ve gecikmelere rağmen yola devam etmemize yardım eder. Hayatın bize her zaman iyi şeyler sunmadığı durumlarda sabırlı olmak inançlarımıza yaklaşmanın en kolay yoludur. Bu yolda devam ederken de pişmanlıklarımızdan ders çıkarmamız gerekmektedir. 'İyi ki öyle yaptım.' ya da 'İyi ki öyle yapmadım.' dediğimiz her eylem ve eylemsizlikler, gelecekte alacağımız kararlarda hayal kırıklığı yaşama ihtimalini ortadan kaldıracaktır. 

     Çünkü zordur 'Keşke'ler ile yaşamak. Hayatımızda keşkeler arttıkça bir yerlerde hep yanlış yaptığımızı farkedemiyoruz demektir. Önce kendim ve sonra tüm herkes için keşkelerden uzak iyi ki lerin çoğaldığı günler dilerim.