...... (?) ve Ben

En son gittiğim cenaze toprağa verilirken hissettim onu... Görmedim, duymadım ama hissettim onu...
Duygularıma nemli bi koku geldi... Duygularıma onun heyacanı, onun bana gülümsediği geldi...
Çok istenmenin kıvancı vardı gözlerinde, bana nanik yaptığını duydum, duygularımda... 

Çok uzun zaman önceleriydi... Çöllerde çok üşüdüm ben... Güpegündüz çok üşüdüm ateş gibi kumların üstünde...
Karlı dağlarda çok yandım... Buzların, karların içinde çok yandım... Hep yanımdaydı... Her şeye cevabı vardı...
Her şeyi biliyordu... Sürekli sunuyordu... Sürekli tehdit ediyordu... Sürekli teslimiyet istiyordu...
Tam ve mutlak teslimiyetti istediği... 

Sonra bir gün dedim ki; Senle olmaz! Sen olduktan sonra benim anlamım yok! Sen anlam kazandıkça, ben yok oluyorum!
Senin verebileceğin her şeyi elimin tersiyle itiyorum... Öfkenden korkmuyorum! Korkutabileceğin bir şeyin de yok başka bana karşı elinde... Bundan sonra kendim olacağım... Sevginden, güzelliğinden, iyiliklerinden, tehdit ve şantajlarından sonsuza kadar kurtulmak istiyorum... Bir yazı yazdım, ki bir anlaşmaydı bu; Bana karışılmayacak, bende o'na karışmayacaktım... Düşünmeyecektim o'nu,
istemeyecektim, bir şey beklemeyecektim... Cenazeme gelmeyecekti. Ben imzaladım... Onun imzalayıp imzalamadığını
bilmiyorum... Ancak yolda karşılaşsak karşı kaldırımlara geçiyorduk... 

Yıllar sonra ilkti bu... Duyumsadım birbirimizi...