“Atatürkçü oldukları için” gözaltına alınmışlar!; Atatürkçülerin hepsi bu kadar mı ki?

Ergenekon soruşturması geçen yıl başladığında fazla kimsenin ilgisini çekmedi. Anaakım medya hiç oralı olmadı; zaten bir süre sonra mahkemenin davayla ilgili haberlere yayın yasağı koyma kararı da söz konusu gazetelerin bu ilgisizliğine önemli bir dayanak oluşturdu. Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en önemli soruşturması yapılıyordu ama medya bunu okurlarına hiç yansıtmıyordu. İlginç! Ama burası Türkiye. Yani ilginç olsa da örneğine çok rastlanan, "<ı>anlaşılabilir" bir durum.<ı>

<ı>

Ne zaman ki soruşturma kapsamında Veli Küçük, Kemal Kerinçsiz, İlhan Selçuk, Doğu Perinçek, Kemal Alemdaroğlu gibi tanınmış isimler gözaltına alınmaya başladı, Ergenekon çetesi ve soruşturması hakkında yazmak ve konuşmaktan kaçınıp üç maymunu oynayan kesimler için de sessiz kalmak imkânsız hale geldi. Uykudan yeni uyanmış gibi gözlerini ovuşturarak biraz mahmur, biraz mahçup, biraz da şaşkınca konuşup yazmaya başladılar. Önceleri soruşturmanın içeriğine ilişkin, “iddianame bir an önce hazırlansın ona göre konuşalım” gibi hafif mütereddit cümlelerle dile getirilen görüşler, İlhan Selçuk’un gözaltına alınmasından sonra daha meydan okur bir görünüme büründü. Selçuk’un (yaşı gereği) bu tür bir oluşumda fiilen görev üstlenmesi iddiasının inandırıcılığının zayıf olması ve biraz erken bir saatte hoyratça gözaltına alınması operasyona kuşkuyla bakanların eline hayli güçlü bir koz vermişti.

Buradan başlayarak tepkiler hem büyüdü hem de gayet saldırgan bir biçim aldı. Bu bahaneyle Hükümete, soruşturmayı yürüten savcılara ve Ergenekon çetesinin açığa çıkarılıp varsa eylemlerinin cezasını çekmesini isteyenlere karşı yoğun bir saldırı başladı. İş, bir operasyon ve ceza davası boyutunu aşıp düşman kampların çekişmesi haline geldi. Operasyona karşı olanların bir bölümü bundan ciddi bir sonuç çıkmayacağını, AKP’nin Atatürkçüleri/ulusalcıları sindirme planının bir parçası olduğunu iddia ederken çoğu kişi de açıkça Ergenekon taraftarı olduğunu söylemeye başladı. Operasyonda gözaltına alınıp tutuklanan kişilere isnat edilen çok ciddi ve ağır cezalar gerektiren suçları görmezden geliyorlar ya da bunları suç sayılamayacağını savunuyorlardı.

Bir kere bu soruşturmayı bir suç soruşturması olarak görmeyip bir tarafın öteki taraf üzerinde yıldırma ve sindirme hamlesi olarak kabul ederseniz zaten gerçeğe gözünüzü kendi ellerinizle kapatmışsınız demektir. Evet, AKP bu soruşturmayı kendi çıkarı için kullanmak istiyor olabilir ama bu durum bir çeteyi yok saymayı, onun muhtemel suçlarını görmezden gelinmesini gerektirir mi? Bu soruya ne kadar çok kişi açıkça ya da içinden “gerektirir” diye cevap veriyorsa biz ülke olarak o derecede aklımızı kaybetmiş ve o çok korktuğumuz bölünmenin son aşamasına yaklaşmışız demektir.

Maalesef alınan işaretler de o yönde. En başta anamuhalefet partisi lideri Baykal olmak üzere gazeteciler, tv yorumcuları gibi bu ülkede çetelere herkesten önce karşı çıkması gereken birçok kişi bunu yapmak yerine soruşturmayı küçümsemeye ve saptırmaya çalışıyor. Evet bir soruşturmaya konu olan kişiler suçları ispatlanana kadar masumdur ama bu ilkeden bazı kişilerin gözaltına alınamama imtiyazına sahip olduğu anlamı da çıkarılamaz. Henüz “sanık” durumundaki bir insanı peşinen “suçlu” ilan etmek ne kadar yanlışsa, halen poliste ifade vermekte olan birilerinin suçsuz olduğunu iddia etmek de o derecede yanlıştır. Bugün gözaltılar eleştirilirken yapılan şey açıkça budur.

Koskoca yazarlar, kanaat önderleri, parti başkanları “falan kişi nasıl gözaltına alınabilir? Sırf Atatürkçü olduğu için adı çete soruşturmasına karıştırılmak isteniyor” gibi tuhaf tepkiler gösterebiliyor. İnsan bu kişilere sormadan edemiyor: Nerden biliyorsunuz? Belki sizin kefil olmaya kalkıştığınız kişi sizin o lafları ettiğiniz sırada bir itirafta bulunuyor? Böyle bir şey var demiyorum; olma ihtimalini hatırlatıyorum sadece. Varsayalım ki, böyle bir şey oldu ve “Atatürkçü olduğu için gözaltına alındı” dediğiniz bazı kişiler yargılama sonunda cinayet gibi ciddi ve adi suçlardan hüküm giydi. O zaman ne diyeceksiniz?

Ayrıca bu iddiaları öne sürenler şu çelişkiyi göremeyecek kadar görme duyusundan yoksun mu?: Tüm okullarında daha birinci sınıftan itibaren Atatürk ilkelerinin öğretildiği, her gün onun adına yeminler ettirildiği, bütün meydanlarda onun heykeli dikili, bütün devlet dairelerinde onun resminin asılı olduğu, onun aleyhine en ufak bir söz söyleyenin hemen cezaya çarptırıldığı bir ülkede bu kadar Atatürk “karşıtı” nasıl yetişebiliyor acaba? Polisinden savcısına, Başbakanından milletvekiline, bilim adamından Cumhurbaşkanına, gazetecisinden sade vatandaşına varıncaya dek bu kadar Atatürk “düşmanı” nereden çıkıyor?

Acaba sizin sıfatlandırmalarınızda mı bir sorun var, yoksa bu ülkede bu kadar çabaya rağmen bir türlü yeterince Atatürkçü yetiştirilemiyor mu?

Hiç düşündünüz mü; acaba sizinle karşıt fikirde olan herkesin “Atatürk düşmanı” olduğu yönündeki inancınız biraz temelsiz olabilir mi? AKP’ye muhalefet ederken dinin politikaya alet edilmesine karşı olduğunuzu söylüyorsunuz. Çok da haklısınız. Peki siz de bir çete soruşturmasında sanıkların aleyhindeki kanıtları görmeden ve yargı sürecinin sonunu hiç beklemeden sanıkların sırf Atatürkçü oldukları için kovuşturulduklarını iddia ederken aynı hataya düşmüyor musunuz? Atatürk gibi bu ülkenin ortak değeri olan bir tarihsel kişiliği habire günlük politikanın aleti olarak kullanmakla ona en büyük kötülüğü yapmış olmuyor musunuz?

Yoksa sizde mi aslında "Atatürkçüleştiremediklerimizden"siniz? Cidden merak ettiğimden soruyorum...
......

Konuya ilişkin ufuk açıcı bir yazı için: http://www.radikal.com.tr/Default.aspx?aType=YazarYazisi&ArticleID=886232&Yazar=İSMET%20BERKAN&Date=02.07.2008&CategoryID=97

Resim: radikal.com.tr