"Doğum günüme iki gün kala" sendromu...

17 Haziran 1973 !!!!
Kişisel tarihime kara ve büyük puntolarla yazılan ve ne kadar kaçmaya çalışırsam çalışayım başarılı olamadığım bir tarih !!!!
Aslında her şey annemin daha üniversite birinci sınıfta evlenmesi ile başlamış, aslında akranlarının çocuklarına baktığımda hemen hemen 7 yaş küçük olmam gerekirken şimdi ( lütfen telaffuz etmeyiniz hatta mümkünse yaptığınız basit dört işlem sonucunu unutunuz) bu yaştayım !!!
Hep annemin suçu .
Hatırlarım ben daha lise öğrencisi iken gittiğimiz mağazalarda çalışan görevliler "ablanız beğendi" gibi cümleler sarfederlerdi ben ise o zamanlardaki salakça ileri düzey egomla görevlilerin bunu sadece mallarını satmak için yaptıkları bir çeşit "yalakalık" olarak değerlendirirdim . Annem çok mutlu olur, ben içten içe sinirlenirdim .
Şimdi anlıyorum ben 15 iken o 35 idi ne de olsa !!!
İşte o yıllardan bu yana bendeki yaşlanma korkusu büyüdü ve ilelebet 30'da kalma kararını almamı sağladı ...
Şimdi bir yandan dünyaya gelişimin kutlandığı "o gün" beni mutlu ederken diğer yandan kaçamadığım ve birbiri ardı sıra yaşıma eklenen rakamlar beni rahatsız ediyor !!!

Şimdi sevgili dostlarım "her yaşın kendine ait güzellikleri var" martavalları ile beni lütfen avutmayınız !!!!
Bu yaşa geldim ama içimdeki kızın yapmak istediği o kadar çok şey var ki !!! ömrüm vefa eder mi bilemiyorum ve bu ruhumu daraltıyor !!!!!!
Şimdi sizleri fazla sıkmaz isem maddeler halinde önümde ki beş yıl içerisinde yapmak istediklerimi sizlere anlatmak istiyorum ;

1...Hala romantik hayallere sahip olan ben ; "ruh eşimi " bulacağımı düşünüyorum . Sakın gülmeyin !!! bu fikre sığınmak ve öyle bir varlığın olduğuna inanmak beni rahatlatıyor !!

2.... Çocuk ???? emin değilim kaba bir hesapla bu gün evlensem ( ki ortada aday adayı bile yok !) 2010 yılında en iyi olasalık çocuğum olur e şimdi ufak bir hesapla ; boşverin söylemeyeceğim yaş farkını !!! yani annemin yaşam hızıyla onun anneanne olması gereken yaşta ben ancak anne olabileceğim ...

3... Çocuk maddesini bu şekilde eledikten sonra çözüm buldum "evlat edinmek" ama öyle bebek falan değil .. Ben minimum 13 yaşında bir çocuğu evlat edinmek istiyorum ki aramızda ki yaş azalsın iletişim problemimiz olmasın çocuğumla ...

4.. Hala okumaya devam etmek istiyorum kısmetse önümüzdeki yıl yüksek lisans sınavlarına gireceğim ... Bana ne yararı olacak ?? hiç ...

5...Şehir değiştirme zamanım geldi içimdeki kurtlar pırpırlanıp beni doğduğum yetiştiğim topraklara doğru çağırıyor. Yani ey sevgili Anadolumun tam orta yeri !! bozkırların , ayazın ve soğuğun kızı geri dönecek umarım kollarına !!!
( bu satırları yazarkense gülümsüyorum ) yeni bir hayat kurmak çok da zor gelmeyecek bana ...

6...Kitap yazmak , kitap yazmak ... başlamalıyım evet artık başlamalıyım ...

Beni görenler yaşıma inanmıyor bu ara "estetik yaptırdım" diyerek geziniyorum ortalıkta !!
Annemse kilo verdikçe yaşın küçülüyor diyor !! ( sanırım içten içe vidan azabı duyuyor beni erken dünyaya getirdiği için)
Geçenlerde konuşuyoruz konu memuriyet sınavları ; olmazsa mahkemeye müracat eder küçültürüz yaşını dedi !!! Güldüm , küçülse küçülse en fazla 3 yaş küçülecek ne yararı olacaksa :))
Yinede içimdeki teen ager ...
Ki o vampir aşığı , Harry Potter hayranı ve Lord of the Rings külliyatını altışar kez okumuş olan minik kız !!
İnanmamakta direniyor yaşlandığına ..
Çizgi film seyretmekten zevk alıyor ve ayrıca 17/21 yaş arası gençlerle arkadaş olmaktan !!!
Bu durumdan iki sonuç çıkarıyorum ya ruh hastasıyım ya da daima genç !!!!
Valla kararsızım siz karar verin artık sevgili dostlarım !!