"Sinyal"

 Vizyondaki “Sinyal” filminden çıktım ve kendimi korkmuş ve ürkünç hissediyorum. Film yepyeni bir serinin başlangıcı olabilecek nitelikte ve hatta Matrix’e rakip olursa hiç de şaşırmayın.

Bir yarım saattir kendime gelmeye çabalıyorum ki nafile! Belki yaşadığımız bu dünya, her şeyiyle yalan olabilir ve hatta biz de öyle! Belki de hepimiz varolmayan yaratıklarız ve bir çeşit varolmayanız; yani HUMAN “NO” BEING!

Olamaz mı? Her birimiz birer frekans kümesinden ibaret olup, beyin frekans çözücülerimiz vasıtası ile, birbirimize varlık olarak bu sayede ifade olabiliriz! Belki de, madde denen kavram, ya da bugüne kadarki bilgi, bilim ve beceri birikimi, hepsi birden, dün gece gördüğümüz rüyadan ibaretse? Ya da bugüne kadar ki tüm yaşantımız, iç-içe geçmiş rüyalardan ibaretse? Veyahutta uyandığımız zaman, kendimizi Jupiter’in buzullar içerisindeki uydusu olan Europa içerisinde bir uzay-evde yaşıyor bulursak, o zaman ne yapacağız?

Korkunç veya güp-güzel bir rüya olabilir yaşamımız! Bence bu bizim hayata yaklaşımımızda gizli!

Yıllar evvel gotik bir Rotterdam kilisesinin bahçesinde, bir psikolog-rahibin, İngilizce olarak yazmış olduğu bir kitap elime geçti. Kitap özünde şöyle diyordu; “Allah’a şükretmek ve ona tevekkülle bağlanmak, yaşama kalitenizi yükseltir. Şayet ona güvenirseniz, o da yaşamınıza güzellikleriyle gelir.” Ki ben bu kitap da söyleneni hayatıma uyguladım, ne yaparsam yapayım, hepsini tanrımla paylaştım. Ona gönül penceremi açtım. Yüreğime onun öğretilerini doldurdum. Yaşamıma onun aşkını sokup tekil bir birey olmayı başardım.

Bu kadar kısa ve öz olarak bahsettiğim öğretiler, bir yüzyıllık bilgi birikiminin eseri.

Şayet bu filmi veya Matrix’i seyrederseniz, neler demek istediğimi, zor da olsa, anlayabileceksiniz…

Bilgiden, öğrenmeden ve olgunlaşmaktan korkmayarak, herkesten bağımsız, yepyeni hayatlar deneyimleyebilirsiniz. Bunun için beyninize ve yüreğinize güvenmeniz yeterli!

Saygı ve sevgi ile,