1 ekim günlüğü- ergenlerle bayram ziyareti

Sevgili Arkadaşım,
Bugün bayramın ilk günü. İlk kez bu bayram, nereye ne amaçla gittiğimizi çocuklara net olarak anlattğım için, bana mırın-kırın etmeden Çengelköy kabristanından başlayarak aile büyüklerinin ziyaretini huzur içinde bitirebildik. Hani bilirsin ya, genel ergen davranışıdır: Bayramlık da neymiş! Ne işimiz var orada! Ben gitmek istemiyorum! Zorla mı yaaaaa!!! gibisinden hoşnutsuzluklar yüzünden bayram ziyaretleri burmumuzdan gelir. Ben bu yıl başka bir taktik uyguladım. Lütfen gelirmisiniz? demedim. Geleceksiniz!!! dedim. Büyük ailenin önemini ve gereğini anlattım. Bunlara fazla yüz vermeyeceksin. Seçim hakkı tanıdıkça tepene çıkıyorlar. Anlayacağın, taktik değişti. 'Benim sizin kişiliğinize karşı saygım var. Sizin istekleriniz benim için bir emirdir' demişim vakti zamanında. Şimdi: 'Sizin benim kişiliğime karşı saygınız olmak zorunda. Benim isteklerim sizin için bir emirdir!' dedim. Vallahi de aynen böyle dedim. Seslerini çıkarmadan peşim sıra geldiler. Yan gözle gün boyu izledim ama izlediğimi çaktırmadım. Herhangi bir hoşnutsuzluk sezmedim. Bizim çocukken ailemizin peşine takılıp büyük aileyi ziyaret edişimizdeki zorlamaya karşın, bir araya geldiğimiz yaşıtlarla nasıl çabucak kaynaşıverdiğimizi hatırlarsın. Onlar da aynısını yaptılar inan ki. Yaşıtlarını bulunca kaynaşıverdiler. Biraz bilgisayardan uzaklaştılar. Biraz sosyalleştiler. Oh beee...Her ay bir bayram şart, ŞART!