11 . sonnet

Bir bahara daha çıktık ne güzel
Ne güzel insanın kalbinin tık tık atması
Gökmavide kuşları, yermavide balıkları görmesi
Çalar saatin hala vurduğunu duyması. 

Fakat yine de ölen bir şeyler var
Kopup giden içimizden, umutlardan
Çok mu zor geldi yaşam, biz mi yorulduk
Yoksa değmez miydi bunca çabaya? 

Yine bir zarf gelecek seni sevindirecek
Güleceksin gece ortasında ömrün
Hayatın yaşlı dadısı seni yine gönendirecek. 

Tut diyeceksin elimden, tut ki kalkayım
Bir ateş yakayım çölün ortasında bedeviler görsün
Görsün bütün dünya umutsuzluğun yandığını.

Erdal Ceyhan