17 yaşım

Hepimizin ilk aşk yaşı 17 dir herhalde. En masum en korkak en mutlu hatta en deli dolu zamanlarımız. Çok sevdiğimizi çok sevildigimizi düşünürüz. Ufak kaçamaklar gizlilikler aileden habersiz dışarı çıkmalar arkadaşlarla buluşma bahanesiyle sevdiği adamla buluşma heyecanı hepimiz yaşamışızdır.  Gizli gizli mesajlaşmak en güzel duygulardır. Kendimden örnek vereyim size. Sevgili olduktan tam 1.5 ay sonra askere göndermenin hüznünü yaşadım içimde bir süre konuşmamıştık. Tabi bu süreçte anneler her şeyi biliyor. Beni sevdiğinden emindim gelecek hayallerimiz vardı hayaldi işte gerçi 17 yaşında bir kızın hayalleri olması doğaldır. Zaman geçti izin dönemi geldi gezdik eğlendik özlem giderdik . Ve ilk ihanetini yaşadığım zamana geldik. Telefonda bir mesaj "Aşkım " yazan. Ama o ben değildim bir başkası. Hiç bişey diyemedim kitlendim ve çıkıp gittim yanından.  Sonrası malum kendini affettirme durumları falan oldu . Askerlik psikolojisine verdim bu davranışını pek üstelemedim. Ama hayatımın en büyük hatasını yaptığımı anladığımda 20 yaşındaydım. O zaman tamamen bitirip çıksaydım hayatında. Hem gençliğim hem hayatım onun değil benim olacaktı.

 

Askerden gelince erkekler değişir derlerdi inanmazdım taa ki yaşayana kadar. Benim sevdiğim adam gitmiş bambaşka biri gelmişti. Beni aynı masadaki insanla aldatacak kadar ileri gitmişti hatta . Ve ben bunu çok sonradan öğrenmiştim. O sırada ben hâlâ evlenme hayalleri kuruyorum. İlkimdi adam çünkü konduramiyorsun hiç birseyi doğal olarak. Tabi zaman geçtikçe artık ayrılık bahaneleri çıkmaya başladı hep bir kavga gürültü. Ve gün geldi o büyük aşk bitti . Ne kadar basit değil mi ? BİTTİ !!! 3 sene 3 senem gençliğim bitti . 20 yaşında hayata küstüm bir anda. Ama çevremde herkes siz birbirinizin kaderisiniz ayrı duramazsınız diyorlardı. Onların beynime girmesiyle ben hep bekledim. Aradan 1 sene geçti ve sevgililer gününde onu gördüm yanında sevgilisiyle. Yıkıldım. Canımı al diye yalvardım Rabbime. Tam vazgeçtim dedim sildim dedim. Ve bir mesajla tekrardan o saçma dünyanın içinde buldum kendimi. Meğersem sevgim hiç bitmemiş ona karşı ben hep onu beklemişim. Yine hayal kırıklığı tabiki tek amaci çıkar ilişkisiymiş. İstediğini aldı ve gitti yine . Ve 23 yaşındayım ben ona hâlâ ilk günkü gibi aşığım. Ama nefret dolu bir aşk dön dese öleceğimi bilsem dönmeyeceğim bir aşk. Aslında en önemli mesaj şu burda

 

1. Bir kere aldatıldıysanız bir daha sakın inanmayın.

2. Sevgisinden şüphe ettiginiz an çıkıp gidin hayatından çünkü üzülen sadece siz olacaksınız.

Ama en önemlisi sevin acı da çekseniz sevin ayrı da olsanız sevin. Aşk'a korkuyla yaklaşmayın. Doğru insanı yanlışı yaşamadan bulamazsınız.