2 yaş mektubu

KIZIMA 2 YAŞ MEKTUBU

Canım kızım

Artık 2 yaşındasın koskoca kız oldun. Daha sevimli, daha hareketli, istediğini alamadığında daha hırçınsın.
Sen benim en sevdiğim, beraber müzik dinleyip, beraber dans ettiğimsin. Evimizi beraber darmadağın edip, beraber topladığımsın. Beraber topladığımsın çünkü ben evi toplarken sabredip beni bekleyensin.
İşten eve geldiğimde kollarını açıp bana doğru koşan, sabırsızlığını mırıltılarıyla anne demeleriyle anlatan ve kucağıma atlayansın. Sen, deli gibi çığlık atıp bundan zevk alansın. Sen bana işin, yolun ve hayatın tüm yorgunluğunu, olumsuzluğunu unutturansın. Benim ağrıkesicim, sakinleştiricimsin. Sen benim yerlerde beraber emeklediğim, evin içinde beraber koştuğum, yükseklere beraber tırmanmaya çalıştığımsın ve her düştüğünde beraber üzüldüğümsün.
Sen sevildiğini anladığında mutlaka karşılığını verensin. Sen annesinin sinirlerini alan, onu güzelleştirensin.
Babanın yokluğunda aynı yastığa baş koyduğum ve uyutmaya çalışırken yanında uyuduğumsun. Babasına her istediğini yaptıransın. Baban gibi güler yüzlü, iyi huylusun.
Seninle ben de büyüyorum. Artık daha olgunum. Daha az küçük şeylere kızıyorum. Daha az kendimi gereksiz şeyler için üzüyorum. Seninle, ben de konuşmayı öğreniyorum. Artık kelimeleri senin yanında daha özenli seçiyorum.
Çok büyük sevgiler var hayatta kızım. Anne, baba, kardeş, arkadaş dost, yurt, aşk ve eş sevgisi. Ancak çocuk sevgisi hepsinden farklıymış. Bir annenin çocuğuna duyduğu sevgiyi çocuğun olmadan asla anlayamazsın. Bir annenin her şeyini nasıl çocuğuna feda edeceğini… Her gece uyumadan önce dakikalarca şükredip dua etme alışkanlığını nasıl kazandırdığını.
Senin her zaman mutlu olmanı diliyorum. Hep gülmeni, gerektiğinde ağlamayıda bilmeni. Zorluklarla karşılaştığında güçlü olmanı, yılmamanı... Başarının arkasından koşarken geride ezilmiş kırılmış insanlar bırakmamanı. İnsanlığını unutmamanı, merhametini kaybetmemeni. Seni sadece iyi insanlarla paylaşmayı istiyorum. Senin için başarılı olmayı ve sana iyi bir yaşam verebilmeyi.
ECEM SULTAN’IM seni çok seviyorum. Seninle şarkı söylemeyi, balkonda yoldan geçen arabaları seyredip motor sesinin ardından bakmanı, gözünle değil bir karış açık ağzınla TV seyretmeni, heyecanlandığında bacaklarını yere vurmanı, kızdığında çığlık atmanı, süper numara yapmanı, her telefon çaldığında heyecanlanmanı, her Selçuk deyişimizde baban geldi zannedip evin içine bakmanı, hastalanıp keyifsiz olduğunda bile zor bir çocuk olmamanı, suratındaki yemek artıklarını, eşsiz güzellikteki içime çekmeye doyamadığım kokunu, ilgilenmekten keyif aldığım altın sarısı saçlarını, şaşkın bakışını, insanda sıkma isteği uyandıran yanaklarını ve sürekli ısırmak istenen kollarını, bal rengi gözlerini, sayfalara sığdıramayacağım her şeyini…

DÜNYANIN EN ŞANSLI ANNESİ TÜLAY