23 Nisan

Aşağıda okuyacağınız satırlar, oğlumun doğumgünü partisinde aynen yaşanmıştır.

_Nezahat teyzeee...

_ İdil kimi seviyo biliyomusunnn?

_ hayır.... bilimiyorum (aslında biliyorum ama İdil de yanımızda Öykü ile konuşurken ve Öykü'ye sus diye işaret ediyor, belliki utanıyor bilmemezlikten geldim.)

_eee...bugün doğumgünü olan birini....(bu arada İdil, Öykü'yü sıkıştırıyor sus diye)
_ Efe'yimi yani

_Evet.... Efe'de İdil'i seviyo...

!!!
(İdil tekrar Öykü'yü uyarıyor sus diye ama Öykü kararlı her şeyi anlatmaya.. İdil'e bakmıyor, aldırmıyor bile...)

_Tabiiii siz hepiniz arkadaşsınız seversiniz birbirinizi

(gibi kıvırmalarla konuyu kapatmaya çalıştım mecburen, ne diyeceğimi nasıl davranacağımı şaşırmıştım bir erkek annesi olarak) ama Öykü ısrarlı:

_Hayır hayır öyle değil...bunların ki başka birşey, çok özel bir sevgi!...
......
Öykü'nün ilk sevgilisi Can; "Öykü herşeye kural koyuyor, çok sıkıldım " dedi ve Öykü'yü terk etti. Öykü yaptığından pişman, bir daha kural falan olmayacak Can barışalım dediyse de ıı..ıh Can kararlıydı ve Yağmur'a verdi gönlünü. Öykü günlerce strese girdi, kendine gelemedi... mesenger'deki kişisel ileti bölümüne" Bir insan, bir insana ihanet ederse utanmalı...Mesela Can gibi!" yazarak intikam aldı kendince.....

10 yaşındaki çocukların gündemi! Daha bu yaşta ihaneti, sevgiyi konuşuyorlar, neler düşünüyorlar, boylarından büyük laflar ediyorlar bazen...biz çok saf büyümüşüz saf...
....

Çocukluğumun 23 Nisanlarını hatırlıyorum da; nerede bu kadar program bolluğu, kıyafetler, partiler, çok şanslı şimdiki çocuklar. Bizim zamanımızda okulda program düzenlenirdi, 3-5 şiir okunur, okul korosu şarkılarını söyler, bando takımı eşliğinde yürüyüş ve 1-2 ront gösterileriyle biterdi program. Ben de ilkokulda iken bayramlarda pek çok programda görev aldım...Piyeslerde, rontlarda, folklörde, bandoda....her köfteye maydanoz olurdum yani..

En çok da bando takımının majör'ü olmak hoşuma gitmişti. Bugün gibi hatırlıyorum, nasıl gururlu, nasıl mutlu, nasıl başım dik....koskoca Cumhuriyet İlkokulu'nun en önünde elimde asa ben... ben de elimdeki asayı protokole doğru uzatmış, bandonun o muhteşem temposu eşliğinde protokol'ü selamlayarak, arkadaki bando ekibim ve okulumun benim yönetimimde tören alanında yürümesi.... ne kadar keyif vericiydi, ne kadar güzel günlerdi.

Majör olabilmek için de 3-4 arkadaş yarışmıştık ve öğretmenim beni seçmişti, çok mutlu olmuştum, seçilemeyen arkadaşlar da benim komutlarım doğrultusunda trampet çalmışlardı...Hey gidi günler.. O günlerle ilgili en çok üzüldüğüm ise majörlük yaparken hiç fotoğrafımın olmaması. (Her müsamereden önce veya sonra alıp beni fotoğrafçıya götüren annem, majör iken hiç fotoğrafımı çektirmemiş) o Yüzden şimdi çocuklarımın her özel anını mutlaka fotoğraflıyorum. O anları bir daha yaşamıyor insan çünkü, elimizde o günlerle ilgili somut birşeyler olmalı.

Bu yıl da 23 Nisan çeşitli programlarla kutlanacak, kutlanmalı da. Hem görsel, hem işitsel pek çok uyaranın olduğu ortamlarda büyüyorlar çocuklarımız, çok şanslılar. Ata'mızın çocuklara armağan ettiği, dünyada eşi olmayan bu güzel bayramı, hava yağmurluda olsa, hatta hava şaşırıp 15 Nisan da olduğu gibi kar da yağsa tüm çocuklarımız coşkuyla kutlasınlar bayramlarını.

23 Nisan da Ankara'da çok güzel programlar var, biraz araştırma yaptım, yakın ve uygun olanlara çocuklarımla birlikte katılacağım ve bol bol fotoğraflarını çekeceğim.

Tüm çocuklarımızın ve dünya çocuklarını sevgiyle kucaklıyorum ve bayramlarını kutluyorum.