24 Kasım öğretmenler günü

24 Kasım Öğretmenler Günü Pek çoğumuzun yaşamında belki anne- babadan bile önce gelen Öğretmenlerimizin günü kutlu olsun. Bu kutsal göreve sahip öğretmenlerimizi anarken, zaman beni 43 yıl öncesine götürdü.

Salihli- Namık Kemal İlkokulu. Bembeyaz saçlarıyla, aydınlık kafasıyla, annemden de öte saydığım, benim ilk temel yapı taşlarımı itinayla koyan sayın Zeynep Aykut öğretmenim. İlkokul 1. sınıftan itibaren her gün ödev kontrolü yapan; kontrol ettiğini belirtmek için de kırmızı kalemle fiyonk işareti koyan öğretmenim. O işaretler çoğaldıkça ne çok sevinirdik. Hele hele bir de çok beğenir de ‘’Aferin’’ yazarsa; deyme keyfimize. Müjdeyi vermek için eve uçardım. Teneffüslerde koşar- oynardık. Ancak , öğretmenlerimizle karşılaşırsak; hemen esas duruşa geçer, başımızla selam verirdik. Öğretmenler de başlarıyla selamımıza karşılık verirlerdi. İşte, en büyük mutluluklardan biri de buydu .Beş yıl boyunca, hem öğrencilik, hem de sırayla nöbetçi öğrencilik yaptık. Hiç gocunmadan. Nöbetçi öğrenciler; kışın sobadan ve biten kömürden, 4.-5. sınıflarda ise kantinden sorumlu idiler. Yerli malı haftaları, münazaralar; beden derslerinde yarışmalar, her sabah derse girerken söylediğimiz şarkılar, marşlar bizim motivasyon kay- naklarımızdı.

Zeynep öğretmenimiz; her sınıf öğretmeni gibi muhteşemdi. Hem Türkçe, Matemetik gibi dersleri anlatır; hem de Resim, Müzik, Beden Eğitimi gibi dersleri yaptırırdı. Komple bir öğretmendi. Doktor olduktan sonra elini öpmeye gittiğimde; olanca güçlü hafızasıyla sadece beni değil, yine meslektaş olduğumuz, Op. Dr. Şevket Altınbulak’ı ve şu anda Marmara Üniversitesi Göz Kliniğinde görevli Prof. Dr. Mehdi Süha Öğüt’ü hatırlamış ve haklı bir gurur duymuştu. Zaman zaman bayramlarda yazışıp, hatırını sorduğum öğretmenimizin, bir kaç yıl önce vefat ettiğini öğrendim. Yerinde rahat uyusun. İlk öğretmenimden başka iz bırakanlar; Uşşak Halit Ziya Uşaklıgil Ortaokulu’ndan matematik öğretmeni Ömür Bey, müdürümüz ve Edebiyat öğretmenimiz sayın Süleyman Çalışkan bey yine benim bu günlere gelmemde unutamadıklarım. Mesleğini seven ve sayan;çocuklara çocuk gibi yaklaşan, sertlikle değil; ciddiyetiyle ve öğretimiyle saygınlık kazanan şahsiyetlerdi. Hele İzmir Atatürk Lisesi Edebiyat öğretmenlerinden sayın Dürdane Tamay’ın ezbere okuduğu şiirler hala kulağımda çınlıyor. Servet-i Fünun’u anlatırken, Tevfik Fikret’ten Han-ı Yağma şiirini, gür sesiyle ve tüm coşkusuyla okurken ki nakaratı sanki bugün de yanıbaşımda gibi... Yiyin efendiler yiyin; bu iştah sofrası sizin; Doyunca,tıksırınca,patlayıncaya kadar yiyin.! Ne tatlı tesadüf ki; on yıla yakındır, çok sevdiğim ve saydığım yüzlerce öğretmen ve binlerce öğrenciyle beraber çalışıyorum. Hala 40 yıl öncesi gibi bayramlarda ve törenlerde gözlerim yaşarıyor, duygulanıyorum. Tüm öğretmenlerimize, öğrencilerimize sağlıklı ve mutluluk dolu yıllar dileğimle; öğretmenler gününü kutluyorum.