3 korner 1 penaltı

Okulun bahçesinde, evin önünde, sokakta kale niyetine iki taş koyup maç yapıldığında maçın kuralı maçın başında hemen konulurdu. 5 gol yapan kazanır, 3 korner 1 penaltı diye.

Anlattığım yıllar 60’ların sonları 70’lerin başları. O zamanlar birkaç kez halamla İneboluspor’un maçlarına gitmişliğim var, bir de Pazar günleri radyoda dinlemişliğim. Futbolun kurallarını az çok biliyordum, maçın 90 dakika olduğunu, bir takımın 5 golü olunca maçın bitmediğini, 3 kornerin 1 penaltı etmediğini...

Evin ve okulun bahçesinde plastik topla oynadığımız maçları ve birkaç kez de İnebolu’nun zemini ot kaplı top sahasında (kimileri top tarlası derdi) kimse yokken oynadığımız maçları saymazsak oyuncudan çok seyirci oldum hep. Kocaman top sahasında kaleden kaleye üçer kişilik takımlarla oynadığımız zamanlarda yalnızca rakiplere değil o sırada sahada otlayan ineklere de çalım atmak gerekirdi.

Bu akşam CSKA-FB maçını seyrederken Fenerbahçe 1-0 öndeyken CSKA durmadan korner kullanıyordu. Bir ara kornerler 8’e 2 olmuştu. Hep düşünürüm, kornerler daha çok gol getirmeli diye. Duran toptan belli bir mesafeye yapılacak planlı paslaşmalar ve şutlar olabileceğini düşünürüm. Futbolla ilgisi seyircilikten öte gitmeyen biri olarak işin içindekiler bunu daha iyi bilir desem de aklıma takılır hep... Maçta daha sonra Fenerbahçe de CSKA kadar korner kazandı ama kornerlerden gol gelmedi. Uzaktan bir şut geldi ve maç 2-2 bitti.

Yetmişlerin ilk yıllarıydı. Ligin ilk devresinde Fenerbahçe’ye Sasu adında bir Romen oyuncu gelmişti. O yıllarda yabancı sayısı çok azdı belki 2 belki de 3... Sasu kornerden topa vurur, top dönerek kavis alır kaleye doğruca girerdi. Sonra bur futbolcu devre arasında ülkesine gitti ve bir daha dönmedi. Daha sonra gazetelerde Sasu’nun rahatsızlanıp bir akıl hastanesine yattığı yazmıştı.

Sasu Fenerbahçe’deyken İnebolu’da ortaokuldaydım. Okulun bahçesinde maçlar yapılırdı. O maçlardan birinde bir arkadaşımız kornerden doğrudan goller atınca adı Sasu oldu. İnebolu’da bu yaz bir akşam güneş batarken sohbet ederken arkadaşları ondan sözederken Sasu dediklerinde o günkü maçtan 35 yıl sonraya biz iz kaldığını öğrendim.

Maç 5 golde biterdi, maçın süresini ölçecek saatler olmazdı çocukların kullarında. Birçoğu ilk saatine askere giderken kavuşurdu. 3 korner bir penaltı olurdu, böylece maça heyecan gelirdi. Bir başkaydı eski çocukluk yılları...