36

Düşünün;

Vatanı korumak istiyorsunuz. Vatan parayla korunmaz bunu biliyorsunuz ve bedel olarak canınızı ortaya koyuyorsunuz. Asker kağıdınız gelmiş. Herkes ama herkes sizi uğurluyor, dillerinde hep "En Büyük Asker, Bizim Asker" sözleri ve ara ara da "Asker gidecek, geri dönecek" 

Elinize kınalar yakılıyor. Sonra zaman geçiyor ve bir veda sahnesi. Ailenize, sevdiğinize, kim varsa çevrenizde hepsine sarılarak "Allah'a emanet olun" diyorsunuz. Gidiyorsunuz. Hiç bilmediğiniz bir şehirde, tanımadığınız ama sizin gibi vatan için canını feda etmeye hazır askerlerin arasında buluyorsunuz kendinizi.

Öğreniyorsunuz;

Kimi evli,

Kimi nişanlı,

Kimi yeni baba olmuş,

Kimi olmak üzere.

Kiminin yaşı hepsinden ufak, 

Kimi babasını kaybetmiş,

Kimi annesini,

Ve daha niceleri...

Hepsinin kurduğu hayaller var; "Hayırlısıyla tezkereyi alayım" diye başlayıp uzun uzun anlattıkları. Devam ettirmek istedikleri hayatları, sönmeyen umutları ve daha neler neler...

Önce ailenize söyleniyor. Evinizin kapısında komutanlar. Anneniz onları görünce anlıyor, ve basıyor feryadı, çığlığı.

"Oğlumu getirin!"

Babanızın başı ön de, dilinden "Vatan sağ olsun" cümlesi dökülüyor ama sesinde ki titreyiş  bile etrafta sizi arıyor. 

Sonra sosyal medya da duyuluyor adınız, önünde kocaman harflerle "ŞEHİT" yazıyor. Hain bir pusu da çalıyorlar sizden hayatınızı, canınızı, hayallerinizi, umudunuzu. Herkes önünde ki harflere basarak sizinle ilgili konuşuyor sosyal medyadan; "Şehitler Ölmez Vatan Bölünmez" diyenler, "Başımız sağ olsun" diyenler ve daha nice mesajlar...

Haber saati geliyor. Gösteriyorlar sizi ve adınızı. Sadece 45 saniye sürüyor bu. Sonrası yine malum haberler; magazin, aşk hayatı, zamlar falan filan işte.

Ertesi gün evinizin önüne getiriliyor tabutunuz. Binlercesi, milyonlarcası sizi uğurlamak için hazır bulunuyor evinizde. Uğruna canınızı feda ettiğiniz bayraklar her yere asılıyor. Diller de yine aynı cümle "Şehitler Ölmez Vatan Bölünmez"

36...

3 ve 6 rakamından oluşan, 3'ten sonra 6'nın geldiği sayı. Söylemesi ve yazması basit olan bir sayı. Ama bu sayının kalbe ağır gelen bir yanı var. 

36...

Evlât olup geri de annesini, babasını bıraktı,

Baba olup yavrusunu öksüz bıraktı,

Sevgili, eş olup geri de aşkını yarım bıraktı,

Can oldu, vatan uğruna toprağa düştü.

Yağmur oldu, içimize gözyaşı olup yağdı. 

Toprak oldu, bizi de beraberinde gömdü. 

36...

Asker, Kahraman, ŞEHİT! Eminim ki; hiçbir sayı kalbi bu kadar acıtmamıştır.

Size minnettarız, sizi unutmayacağız.