Bir Bukalemun olabilirdim Ben ve Arkadaşım da Kertenkele zora geldiğinde kuyruğunu bırakıveren

"Yeterince!" dindar olmamanız kafasına takılır bazı insanların. Bir gece damdan düşer gibi söylerler. Siz o sırada beyninizi tam kapasite çalıştırarak "yeterinceyi" sorgularsınız. Ama kalbinizi tam kapasite çalıştırarak "kendinizi" sorgulamazsınız.

Çünkü siz kendinizi tanıyorsunuz ve yakınlığı ne olursa olsun karşınızdakine asla bu şekilde yaklaşmamanız gerektiğini de biliyorsunuzdur. Bunun kimseye düşmediğini ve düşmeyeceğini de... Çünkü bunları hiçbir zaman kendinize ve karşınızdakine yakıştıramazsınız. Zaten bunları yakıştıramadığınız için yanınızda olanlar hala yanınızdadır.

Yeterince !!! Yetmeyince !!!

Kime göre "yeterince" ? Bana göre mi ? Yoksa daha neler ile çeliştiğini idrak edememiş sana göre mi ? Sen benim inancımı ya da inanmadığım hayatımı nasıl yaşadığımı nereden biliyorsun da bana bu cümleler ile gelme hakkını kendinde görüyorsun ? Daha doğrusu din nedir, inanç nedir ve nasıl yaşanır nereden bakıyorsun ve ne görüyorsun !!!!

İnsan yalnızca oruç tutarak mı terbiye eder nefsini, yalnızca namaz kıldığında mı yakındır Allah'ına, yalnızca içki içmediğinde mi tertemizdir ve yalnızca dindar insanlar mı iyidir? "Yeterince"nin kıstasları bunlarsa eğer; ben neden kendimi senden daha iyi hissediyorum ? Neden iletişimde olduğum kişilerin mutluluğu benim için önemli ? Neden hayat bana huzurlu ve rahat da, sana batıyor ? Neden arkama dönüp baktığımda ben tecrübeler görüyorken, sen hayal kırıklıları, pişmanlıklar, buhranlar, içinden çıkılmaz durumlar görüyorsun ? Neden ben ellerimi hayata güvenle uzatmışken, senin kolların arkanda bağlanmış? Neden ben umutla gülebiliyorken geleceğe, sen umut etmek için nedenler arıyorsun? Neden ?

Sen inandığını söylediğin dinin gereklerini yerine getiremiyorken ve insanlar adına buna kafa yorup üstüne bir de yargılıyorken... Oysa ki ben, İnsanlar neye inanıyorsa veya inanmıyorsa onunla mutludur diyorum. Çünkü biz insanız bunun kararınız biz veririz. Zaten böyle şeylere karar verebildiğimiz kadar insanız. Kendimizle çeliştiğimiz kadar kendimizden uzağız....

Ben "yeterince" dindar değilsem ki din olgusunu bile kabullenmiyorsam bu benim tercihim. Ama sen benim arkadaşımsan bu da benim tercihim !!!!  Kendimi oruçla terbiye etmeyi! seçmediysem vardır bir sebebi. Bunu kendime yakıştıramadıysam!!

İnandığımla aramdaki köprü namaz değilse bu seni değil beni ilgilendirir. Bunun kararını ben vermişimdir. Ya da hiç düşünmemişimdir.

" Bakma ben içki içiyorum, namaz kılmıyorum ama..." diyerek kendinden kaçamaz insan. Bunları yapmıyorsan bu sensin. Bunları yapsan da sen zaten hiç bir zaman "yeterince" iyi olamayacaksın "yeterince" dindar. Çünkü şu dünyada herkesden, her şeyden kaçar da insan bir kendinden kaçamaz !! Sen bunun arkasından bakarsan hayata eğer o kalp hiçbir zaman ferahlamaz hiçbir zaman rahatlamaz. İçki içtiğinde kötü değilsindir misal, içmediğinde de iyi. Sahip olduklarınla zengin, olamadıklarına fakir olmadığın gibi.... Aynaya baktığında gördüğünsün aslında.... "Zina günahtır" diyorsa o dilin, hiç düşündün mü nedir derini bu meselenin ? Ya da bütününde benimsediğin dinin ?

Günah! neye göre günah ?

Günah nedir ?

İnsanların zamanı çalmaktır günah. -mış gibi yapmaktır günah. Sunulan güzel anların tadını çıkaramamaktır günah, aldatmak, yalan söylemektir. Olmayanı var gibi göstermeye çalışmaktır günah. Karşındaki insandan haketmediğin bir çift güzel sözünü gaspettiğinde girersin günaha. Olduğun gibi görünmemek, göründüğün gibi olmamaktır günah. Karşındakinin gözlerinin içine bakmamandır günah. Haketmediğini bildiğin halde sahip olduğun maneviyatla övünmenin mutluluğudur günah.

Çünkü tüm bunlar sendedir. Sende başlar, seninle başlar, sende biter. Çünkü tüm bunlar senin vicdanındır... rahat olmalıdır...

Bilmem "yeterince" anlatabildim mi ?