Dostum

    Belki de yeryüzünde en zor kazanılıp, en zor kaybedilen şey dostluktur. Mal mülk her şey bir varmış bir yokmuş olurken, evlendiğin eşin bile gün gelip bir yabancı olurken, dost hep dost olarak kalır. Araya sorunlar girer, küslükler olur, zaman girer, mesafe girer, tüm olmaz denilenler olur ama dostluk hep baki kalır. Çok zordur dosttan nefret etmek, dil söylese de kalp pek tasdik etmez, kararlar alsan da kalp direnir hep. Belki başkalarına anlatamazsın ama, geçtiğin yerlerde ki anıların hep canlı kalır, içinden " Ne güzel günlerdi! " diye geçirmeden edemezsin.

    Dost; onuncu parmak gibidir, hep ne işe yaradığını irdeleyip dururken, koptuğunda yokluğunu hissettiğin parmak gibi. Kalem tutamadığında, yerden bir avuç leblebi alamadığında , hatta küfür çekemediğinde yokluğunu hissettiğin parmak gibi. Tüm parmaklar yerinde iken görünüşünde güzeldir. bir bütünlük sağlar, o ellerle her şeyi yapabileceğini düşünürsün.

    Yıllar sonra çat kapı gelen dostlar, yıllar önce bıraktığın yerde bulduğun dostlar, dünü bile aradığın dostlar, yarının için vaz geçilmez dostlar.Hepsi birbirinden değerli ve bir o kadar da güzel dostlar. Kalbine bakmaktan gözünün rengini dahi bilmediğin dostlar. Yüzünde ki sivilcenin varlığını söylemese görmeyeceğin dostlar. Yürüyüşünden, sigarayı çekişinden, çayı içmeyişinden derdi olduğunu anladığın dostlar. Günaydın deyişinden mutlu olduğunu anladığın dostlar, hiç kimseye anlatamadığı aşkını sadece sana anlatabilen dostlar. 

    İyi ki varsınız...