İmece Evi'ne Yolculuk -Menemen-

‘’Umut etme’’yi dipsiz kuyulara atmak ile insanın dipsiz kuyuya atlaması arasında fark yok.
Tanımlayabildiğim ya da tanımlayamadığım her şeyin bir misyonu olduğuna inanıyorum. Benim misyonum; iyiye, güzele ulaşmak.

‘’İmece Evi’’ni yaklaşık yedi yıldır internet üzerinden takip ediyordum.Orada doğayı koruyan,üretken ve paylaşımcı bir oluşum vardı.Gidip yerinde görmeli payıma düşen anlamı gönül heybeme almalıydım.

Hazır olduğunuzda düşünceleriniz gerçekleşiyor. Dikkatli düşünün bence.
Herhangi bir geziye çıkmadan önce internet araştırması yaparım. Eğlenerek öğrenme metodum her zaman geçerli. Gideceğim yerle ilgili olarak, insanların samimi, ayrıntılı, eğlenceli bakış açılarıyla anılarını anlatmaları ayrı bir heyecan katar bana. Ben de size içimden geldiğince, dilim döndüğünce ama hep bir şeyleri eksik bırakmış hissiyle anlatacağım yaşadıklarımı.

Öncelikle İmece Evi internet sayfasından,ziyaret sekmesinden kendimi ‘’konaklama’’grubuna uygun görerek,başvuru formunu doldurdum. E-mail olarak gönderdim.Kısa zamanda mailime onay yanıtı geldi. Asgari kalacağım gece sayısına göre’’Dumanlıdağ Doğal Yaşamı Koruma Derneği ‘’hesabına nakit aktarımı yaptım.

Rota : İzmir-Menemen-Çukurköy-Turgutlar-İmece Evi
Ben toplu ulaşım araçlarını tercih ettim.Özel aracınızla gitmeyi düşünüyorsanız. İmece Evi internet sayfasından bu konuda yardım alabilirsiniz.

Eğer çok planlı bir insansanız Menemen-Çukurköy otobüs saatleri günde 3 kez olduğu için yolculuğunuzu bu saatlere denk gelecek şekilde ayarlamanız uygun olur. Benim gibi ‘’bekleme==keşfetme anları’’dır mantığına sahipseniz kafanıza göre düşün yola.

Gün ışığından olabildiğince faydalanmak için; Bodrum’dan İzmir’e 04:00 otobüsüyle gittim. Aklımda İzmir’e varışımla ilgili 07:45 gibi bir saat görüntüsü var. Otobüsümüz şehirlerarası otobüs terminaline girerken Menemen minibüsünün hareket ettiğini gördüm ve muavinin yardımıyla yetiştim. İzmir’e çok sık gitmediğim için etrafı dikkatle seyrederken yolculuk esnasında sıkılmadım ve Menemen’e geldik.Temmuz Temmuz’luğunu gösteriyordu hava gerçekten çok sıcaktı. Biraz araştırma, soruşturma ve İmece Evi kurucusu İsmail Yenigün ve Çukurköy minibüs şoförüyle telefon görüşmesi yaparak, Cumartesi (hafta sonu) de minibüs saatlerinin aynı olduğunu yani 13:30 da Menemen’den hareket edeceğini öğrendim.Yaklaşık 4 saatlik bir bekleme zamanım vardı.

Elimde tekerli küçük valiz, sırtımda çanta, Temmuz sıcağında Menemen sokaklarını keşfe çıktım. İlçe merkezinden fotoğraflar aldım. Soğuk bir limonata içmek için merkezdeki bir kafede mola verdim. Ve gerçekten de‘’menemen’’ yemeği meşhur. İlk kez gördüğüm bir yer olarak Menemen rahat hareket edebildiğim kendi halinde bir yer olarak aklımda kalacak.