Yaşasın Vatan

Birinci Dünya Savaşı’nda, Sarıkamış felaketi ve orada donan askerlerimizin akıbeti ortadadır.

Bu felakette, Kafkas Ordusuna bağlı fırkalardan birisinin kumandanı olan Miralay Edip Bey bir anısını şöyle anlatıyor;

Bir alay dinlenmek için köye dönmek üzere geçiyordu. Soğuktan donmuş, karınları aç, elbiseleri lime lime, yalın ayak askerler karda adeta sürünüyorlardı. Bunların manzarası korkunçtu.

Edip Bey onları karşıladı.
-Merhaba arkadaşlar, dedi.
-Merhaba, diye karşılık verdiler.
-Bir şeyiniz eksikse, bir şeye ihtiyacınız varsa söyleyin.

Verilen cevap;
-Hiçbir şeye ihtiyacımız yok, teşekkür ederiz, oldu.

Bunun üzerine Edip Bey bütün cesaretini toplayarak haykırdı;
-Talihiniz açık olsun. Allah sizi korusun.

Buna cevap olarak birlikten, soğuktan titreyen bütün askerlerden bir ses yükseldi;
-Yaşasın Vatan.

Edip Bey, ağladığını bu büyüklük timsali askerlerin görmemesi için arkasını döndü. Yıllar geçmesine rağmen bunları anlatırken yine aynı duygularla hüzünlenmişti. Sözlerine şöyle devam etti;

-Şayet böyle bir suali Avrupalı bir alaya sorma gafını işleseydim, askerlerden birisi mutlaka beni vururdu. Çünkü bu zavallı askerlerin her şeye ihtiyacı vardı, ben ise onlara nelerinin eksik olduğunu soruyordum[1].

İşte Türk askerinin görüntüsü buydu.

Gerektiğinde üstlerine karşı bir koyun kadar uysal, aksine düşmanına karşı bir panter kadar yırtıcı. Başka söze de gerek yok.
Şu sıralarda Barış pınarı Harekatı ile Suriye'ye giren kahraman Mehmetçiğimiz de Kurtuluş Savaşında asil bir davranış gösteren dedelerine nazire yaparcasına aynı davranışı gösterecektir.
Yaşasın Vatan.
Yaşasın Mehmetçik.
Yaşasın türkiye Cumhuriyeti

• [1]Kadriye Hüseyin, Mukaddes Ankara’dan Mektuplar, Çeviren: Cemile Necmeddin Sahir Sılan, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1987, s.40.