Bir Demlik Ihlamur ve Huzur

Mutfaktan salona sızan ıhlamur kokusu sanki içime doluyor. Demlikte çubuk tarçın ve limon kabukları da var. Cam demlik görsel şölen misali… Nezle, grip kapıları çoktan çaldı. Herkeste hafif bir kırıklık, bir halsizlik var.

Bunun yanı sıra birde ruh yorgunluğu tabii. Hastalığa bile tahammülümüz yok. Allah’tan gelene eyvallah derdi eskiler, bizler artık bunu da diyemiyoruz maalesef. İstiyoruz ki her an hayat denen hengamenin içinde olalım. Gecikirsek erteleniriz, eksiliriz. Bizim olan bizimdir halbuki. Evrende her şey sınırsız bir bollukla sunulmuş. Bu korku, çekişme ve yarış neden…

Sebebi belli! Daha fazlası! Daha çoğu…

Kıtlık bilinci öyle sarmış ki benliğimizi sanıyoruz ki her şey az, her şey bitebilir. Nasibimizde olanın bir şekilde bize ulaştığını bilsek, inançlarımızı kuvvetlendirsek bu yarıştan da soyutlayacağız kendimizi. Bir oh diyeceğiz belki.

Hayatın tadına varacağız. Durup bir demlik ıhlamurun fokurdamasına dalacağız. Sahip olduklarımıza şükür edeceğiz. Ve bazen durmanın hiçte fena bir fikir olmadığını göreceğiz.

Farkındalık kazanacağız.

Öyle korkuyoruz ki sessiz, işsiz, uğraşsız kalmaktan…

Kalmayalım da zaten.

Ama arada sırada bir molanın, bir kendine kalmışlığında dünyanın sonu olmadığını kavrayalım.

İhmal ettiklerimizi arayalım, gidelim.

Bazen hiçbir şey yapmadan sessizce saatlerce oturalım.

Korkmayalım bu kadar sessizlikten. Onun adı huzur çünkü. Biz şehir insanları o kadar uzağız ki, çoktan unuttuk onu.

Ama yeniden katabiliriz hayatımıza.

Sıyrılabiliriz yüreğimizde tonlarca yük yaratan öfkeden, sinirden, stresten.

Sessizliğiniz çok, huzurunuz bol olsun

www.acaryasamkocu.com

ınstagram : acaryasamkocu

face book : Acar Yaşam Koçluğu