özür dilemek...

Özür dilemek... affetmek...

Nereden geldi aklıma şimdi ama bilmiyorum dersem yalan olur, bu satırlarda belki bir ima veya bir hatırlatma olduğunu düşünenlerde olacaktır. Tatlı bir rüzgar esintisi diyelim…

Kimine göre basit bir şeydir özür dilemek, yetersizdir, bir şey ifade etmez,
kimine göre güçsüzlüktür, bazen ezikliktir, sürekli söylenince anlam yitiren kısa ve öz bir cümle,
kimine göre bu iki kelimenin derininde çok daha fazlası vardır,
kimine göre ise - ki çoğunlukla - özür dilemek “büyüklük ve aslında cesaret ister”

İnsan gerçekten hatalı davrandığını düşündüğünde bu büyüklüğü gösterip özür dileyebilmesini bilmelidir ama zaman zaman bu büyüklüğü göstermesini engelleyen gurur, inat, farkında olamamak, umursamamak vb. davranışlarda vardır.

Yapması gerçekten cesaret ister çoğu zaman.İçtenlikle yapılması gereken, hatanızı anladığınızı ifade eden bu iki kelime karşıdaki insana değer verildiğinin ve yapılan bir hatadan dolayı pişmanlığın en güzel göstergesi değil midir? Bazen ise bir yanlış anlaşılmadan dolayı benzeri kırkınlıklar yaşanmıyor mu?

Zor da olsa o anlık kalbi çıkarıp özür dilenen kişinin avuçlarına bırakmak o kadar zor mu? O an kırılmaya en müsait, en hassas anımız değil midir?.

Evet, kolay değildir karşısındakinin yüzüne bakarak "seni kırdım, haklısın, özür dilerim" gibi cümleler kurabilmek. Gerçekten takdir edilmesi gereken bir söz olarak düşünüyorum. Ve yeri geldiği zaman özür dilemeyi bilen insanlar erdemli insanlardır. Herkes hata yapabilir ama insanın yanlış yaptığını görmesi ve pişmanlığını bu şekilde dile getirip gönül alması en güzeli ve olması gereken değil midir?

Bazen ise çok istendiği halde özür dilenecek kişi izin vermediği için mümkün olmuyor. O yüzden siz hatasını görmüş, anlamış kişinin sizden özür dilemesine izin verin ve ona bir şans daha verin, bırakın durumu düzeltmeye çalışsın. Affetmekte büyüklüktür.

Merak etmeyin hiçbir şey kaybetmezsiniz, bilakis kaybettiğinizi sandığınız bir arkadaşınızı, dostunuzu tekrar kazanırsınız. Size gerçekten sevgi ve saygı duymuyorsa, değer vermiyorsa zaten özür dilemez.

Her ne kadar Emerson "akıllı bir kimse özür dilemek zorunda kalmaz" diyorsa da ben bu sözü kendisinin duygu kırıklığı yaşadığı bir anında söylediğini düşünüyorum. Bırakın özür dilemek ayrıcalığımız olsun.

Bir kez olsun seslenene kulak verelim veya seslenelim mi?

“Senden özür dilemek için bana bir fırsat daha vermeni istesem ne dersin?”




Resim: http://www.claytonsnyder.com