Tavsiye ve bilgilendirme yazısı...

Bu aralar pek kaptırdım kendimi yazarlık hevesine, biliyorsunuz. Bir kelimeden beste çıkarırdım eskiden, gerçi hala öyle de, şimdi de bir kelimeden yazılar çıkarmaya başladım. Ya da yazdığım bir yazıyı okuyup tam tersini düşünüp masaya yatırmalara.

Geçen gün, bir arkadaşım bir soru sordu bana. Bu hikayelerimin asıl kahramanı ben miyim diye. Aslında birtakım şeyler yaşanmadan yazılmıyor ama konu ben olunca durum biraz farklı. Çünkü, ben hayalgücü çok kuvvetli bir yaradılışa sahibim. O an, canım ne istiyorsa o karaktere bürünebilir ve onun hissettiklerini hissedebilirim. Bu, iyi bir şey midir, kötü bir şey midir, orasını bilemem. Ama, bana en büyük yararı, bol bol üretim yapmamı sağlaması sanırım.

Bestelerimi yaparken mesela; eğer sadece kendi ruh halinizle yapıyorsanız, ortaya hep birbirine benzeyen şeyler çıkıyor. Onun için, ya bir arkadaşınızın yaşadığı şeyleri düşünüp bir şeyler üretmeye çalışıyorsunuz, ya da bir konu seçip, o ruh halini yaşamak gerekiyor. Bunu yazılarımda da uygulamaya başladığımda, ortaya çok güzel hikayeler, çok duygusal yazılar çıkıyor. Artık, özellikle yakın çevremdekiler farklı yorumlar yapmasınlar diye bu bildiriyi yazmaya mecbur hissettim kendimi. Aşığım ben, diye birşey yazıyorum mesela, ama yakınlarım ne düşünür acep, kaygısıyla yayına alamıyorum. Onun için, en azından rahat rahat içimden geleni yazabilmem için bunu belirtmem gerektiğini düşündüm.

Yeteneksiz olduğumu sanmalarım da bundanmış meğerse. Aynı zamanda da bir tavsiye yazısı olsun, naçizane. Eğer, bir şeyler üretme ateşiyle yanıp tutuşuyor ama, yine de üretemiyorsanız; ürettiğiniz şeylerin içinizdeki coşkuyu yansıtmadığını düşünüyorsanız mutlaka bu uygulamayı yapın. Göreceksiniz ki, yazdıklarınız çok daha farklı olacak.

Dedim ya, benim işime yarayan naçizane öneriler tabii ki. Sizinle paylaşmanın da bir görev olduğunu düşündüm blog kardeşliği adına. Sevgiyle kalın...