Bir çift güvercin havalansa

Dün Melih Cevdet Anday’ ın dördüncü ölüm yıldönümüydü. Bu sabah gazetede “ Anday’ sız geçen 4 yıl ” başlıklı haberi görmesem aklıma gelmeyecekti. Hemen hergün bir başka yıldönümü, güzelliklerin, üzüntülerin yıldönümü.

Dört yıl önce Melih Cevdet’ in ölüm haberini alınca bir şairin ölümünü kendi yazdığı ölüm şiiri anlatır diye düşünerek o şiirini aramıştım:

ÖLÜM

Maviyi anlarsın
Denizi anlarsın
Mavi denizi
Zor anlarsın...

Melih Cevdet Anday şiirinin başlığı “Ölüm” olmasa hangimiz bunun bir ölüm şiiri olduğunu anlayabilirdik. Şairin ölüm haberini 29 Kasım 2002 tarihli Cumhuriyet Gazetesi "Son Garip de gitti" diye vermişti. O gün son garip de artık anılarımız arasına katılmıştı.

ANI

Bir çift güvercin havalansa
Yanık yanık koksa karanfil
Değil bu anılacak şey değil
Apansız geliyor aklıma

Neredeyse gün doğacaktı
Herkes gibi kalkacaktınız
Belki daha uykunuz da vardı
Geceniz geliyor aklıma

Sevdiğim çiçek adları gibi
Sevdiğim sokak adları gibi
Bütün sevdiklerimin adları gibi
Adınız geliyor aklıma

Rahat döşeklerin utanması bundan
Öpüşürken bu dalgınlık bundan
Tel örgünün deliğinde buluşan
Parmaklarınız geliyor aklıma

Nice aşklar arkadaşlıklar gördüm
Kahramanlıklar okudum tarihte
Çağımıza yakışan vakur, sade
Davranışınız geliyor aklıma

Bir çift güvercin havalansa
Yanık yanık koksa karanfil
Değil unutulur şey değil
Çaresiz geliyor aklıma.

Melih Cevdet ANDAY

Şiir dünyamızdan üç garip geçti. Orhan Veli Kanık (1914-14 Kasım 1950), Oktay Rifat (1914-18 Nisan 1988) ve Melih Cevdet Anday (1915-28 Kasım 2002). Onlar Gazi Lisesinden üç arkadaştılar, üç arkadaş bir araya geldiler ve şiirimizde Garip Devrimini gerçekleştirdiler.