100+100 = 200

200. bloğumu yazıyorum şuan.. Bu bloğumda kutlama bloğu olsun istedim... Kendi kendime de olsa kutluyorum beni.... Şöyle bir düşününce ne kadar kısa bir sürede ne kadar çok yazacak konularımın, aktaracak duygularımın olduğunu farkediyorum... Meğer ne kadar doluymuş yüreğim......

Yazmadığım zamanlarda da arkadaş toplantılarında, evde sürekli konuşur birşeyler anlatıp dururdum.. Ve bazen şaka olarak da olsa ''yeter çok konuşuyorsun '' tepkileri alırdım... Demek ki çok konuşmam yazılara dökemediğimden kaynaklanıyormuş..

İnsanın aklından geçen duygularını bu şekilde kayıt altına alması ve bir miras olarak saklayabilmesi çok güzel bir duygu.. İlk başladığımda beş on 20 derken bir baktım aniden çığ gibi çoğalıvermiş...

Bazen aşklar üzerine,sevgiler üzerine yazdım umutlarımdan, umutsuzluklarımdan bahsettim, bazen serzenişlerde bulundum, üstüne alınanlara,b azende tepkilerimi sıraladım. Gündelik yaşanan olaylara kendi bakış açımla yorumlar yazdım, Ferdilere umut yazıları yazdım, duygularımı aktardım derken bir baktım 200. bloğum olmuş.. Mutlu hissediyorum kendimi şuan....

Benim şuan mutlu hissetmemi sağlayan ve kendi camiasına bizleri dahil eden Milliyet bloğa sonsuz şükranlarımı iletiyorum..

Daha nice 200 bloglara diyorum birlikte..

Sevgilerimle..